Lost in Time (2024)
Regie: Rosemarie Blank | 70 minuten | documentaire
Men durft al wel eens te vergeten dat oorlog meer is dan enkel frontlinies waar bloedige gevechten worden uitgevochten. In feite worden hele samenlevingen ontwricht met als gevolg dat mensen het land moeten ontvluchten. Genoodzaakt om veiligere havens op te zoeken, verlaten velen van hen alles dat ze kennen: hun thuis, hun land, hun geliefden en families. Gefrustreerd, verdrietig en zoekend, moeten ze kampen met hun conflicterende emoties en hun verlangen om terug te keren. Het is dan ook niet verrassend dat velen zitten met verschillende prangende vragen, zoals wat wil ik en wat ga ik doen; zo ook Kateryna Hresko.
Met de intieme documentaire ‘Lost in Time’ focust Rosemarie Blank zich op de twintigjarige Kateryna Hresko, een Oekraïense die haar moederland in 2022 ontvlucht nadat Russische troepen binnenvallen. Ze trekt naar het Belgische Gent, om te belanden op de Academie voor Beeldende Kunsten, waar ze schilderen als uitlaatklep ontdekt. Blank volgt haar op de voet: hetzij vanuit haar atelier of studentenkamer in Gent, of tot diep in Oekraïens grondgebied waar de raketten nog uit vernielde gebouwen steken. Vertrekkend vanuit haar persoonlijk verhaal zoomt Rosemarie, die als fly-on-the-wall observeert en nooit iets zegt, uit om een bredere geschiedenis te vertellen: van vrienden, lief, familie of Oekraïners die ze tegenkomt.
Fysiek hier, mentaal daar; zo beschrijft Kateryna haar precaire situatie wanneer ze in Gent is. Verloren in de tijd, zo voelt ze zich. Ze keert dan ook enkele keren huiswaarts, naar Lviv, waar haar familie naartoe is gevlucht, en Kiev. Daar ontmoet ze enkele vrienden en haar lief, Arthur. Elks hebben ze een verhaal: hoe de oorlog hen mentale en fysieke littekens heeft bezorgd. ‘Lost in Time’ speelt het weliswaar veilig, maar weet soms tot de kern te gaan. Telkens wanneer Katheryna weer eens afscheid moet nemen van iemand, voel je de pijn en het verdriet. Ze is niet enkel verloren in de tijd, zoals ze aangeeft, maar ook gebonden. De tijd zet haar gevangen, aangezien afspraakjes meer dan ooit tijdsgebonden zijn door treinen, bussen of alarmen. Je kan niet anders dan meeleven met de vreselijke situatie.
Weliswaar soms weinig gestructureerd, en technisch ondermaats, zeker met betrekking tot de audio, is ‘Lost in Time’ met respect en visie gefilmd. Ondanks de constante bedreigingen gaat het leven in Kiev gewoon door; er wordt gewandeld in parken, men gaat naar het café en de liefde bloeit nog onder de mensen. Het zijn hoopvolle beelden, maar de realiteit haalt hen helaas in. Zo voelen de beelden, waarbij zij dromen om huiswaarts te keren na enkele maanden, extra ongemakkelijk.
Nick Majchrowicz
Waardering: 3
Bioscooprelease: 26 september 2024