Love Is Thicker Than Water (2016)

Regie: Emily Harris, Ate de Jong | minuten | komedie, romantiek | Acteurs: Ellie Kendrick, Lydia Wilson, Jessica Gunning, Johnny Flynn, Al Weaver, Juliet Stevenson, Henry Goodman, Matt Barber, Daniel Eghan, Alex Lanipekun, Luke Neal, Sharon Morgan, Edward Akrout, Phelim Kelly, Remy Beasley, Paul A Munday, Robert Blythe

De stalkerige cameravoering uit ‘Zusje’, animaties als in ‘Phileine zegt sorry’, het in Engelse setting gegoten ‘Love is Thicker than Water’ maakt bij aanvang een bekende, Hollandse indruk. Hé, zien we daar Ate de Jong als regisseur en producent op de titelrol staan? Die van ‘Drop Dead Fred’ en ‘Het Bombardement’? De Jong woonde toch veertien jaar in Londen?

Het verhaal: Vida stamt uit een gefortuneerde Joodse familie uit Londen, fietskoerier Arthur werd geboren in een arbeidersfamilie in Wales. Hun ontluikende liefde wordt ‘zwaar op de proef gesteld’ vanwege de verschillen in afkomst, zo luidt het. Die worden flink aangezet, waardoor de film ietwat gemaakt aandoet. Alsof cellospeelster Vida geschokt moet zijn dat de working class uit Wales het toilet nooit op slot doet als er wordt geplast. De genoemde, Jan, Jans en de Kinderen-achtige animaties zijn belerend, alsof de kijker een stripverhaaltje nodig heeft om de film te kunnen begrijpen.

Kortom: voelt deze kijker zich wel serieus genomen? Ook hij moet even een plasje doen, maar niet voordat hij wat complimenten heeft gegeven. Johnny Flynn (Arthur) maakt een even kinderlijke als ontwapenende indruk. De chemie met Lydia Wilson – veruit de betere acteur van de twee – is er zeker (wat een lief stelletje!), maar dramatisch is ‘Love is Thicker than Water’ eerder een schakeling van idealistische reclamefilmjes met als thema ‘ontluikende relaties’, dan een totaalproduct dat beklijft. Als je in het grauwe Port Talbot filmt bij de familie van Arthur, laat het er dan ook grauw uitzien en laat die gloss weg alsjeblieft.

De film houdt je bij de les met de chemie tussen Wilson en Flynn. De lievige Arthur is goed gemanierd, de vaak onredelijke Vida citeert uit films als ‘True Romance’. Hierdoor word je toch weer een beetje twintig als je de scepsis weet los te laten. Anderzijds, films hoeven niet gemaakt te worden alleen omdat er chemie is, ze moeten ons ook iets – ahum – transcendentaals laten zien. Wij twijfelen, want liefde is op zich overstijgend – ook wanneer die in film herkenbaar wordt gemaakt. ‘Love is Thicker than Water’ blijft echter te veel hangen in een goede casting en een sympathieke uitstraling, inclusief biologisch verantwoorde singer-songwritersoundtrack.

Terwijl er tussen een arbeiderszoon uit Wales en een diplomatendochter uit een familie met een Holocaust-verleden ook aangrijpender synergie valt te genereren dan ‘it’s gonna be a disaster’ (zij), ‘you shouldn’t put peanut butter in the fridge’ (hij) of Joodse gein rond de lijkkist van moeder. Afijn, relaties gaan eerder kapot aan tandpastadopjes dan aan onheil. Wij zijn als kijker echter geïnteresseerd in hoe verhoudingen zich ontwikkelen in dergelijke processen, nadat de Duracellbatterijen van de konijntjes zijn uitgeraasd. Dat maakt van deze sympathieke film een halfslachtige poging aan te tonen dat liefde afkomst zou moeten overstijgen.

Jan-Kees Verschuure

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 31 augustus 2017
On demand release (via Picl): 31 augustus 2017