M (2017)

Recensie M CinemagazineRegie: Sara Forestier | 100 minuten | drama | Acteurs: Sara Forestier, Redouanne Harjane, Jean-Pierre Léaud, Liv Andren, Nicolas Vaude, Djura, Guillaume Verdier, Rania, Maryne Cayon, Sébastien Rocca, Isabelle Caillat, Frédéric Moulin

De uitgangssituatie van ‘M’ is uitdagend. Lila, een meisje met Bambi-ogen en een stotterprobleem in de Parijse banlieue, begint een liefdesrelatie met analfabeet Mo, een stoere jongen die aan illegale straatraces doet. Hoe zou je dat aanpakken, een stomme film misschien? Omdat de lichaamstaal van de twee verrassende geliefden vooral non-verbaal is? Hoeft niet. Show, don’t tell. Zoals in het echte leven. Een beetje tempo is welkom.

‘M’ heeft een patroniserende vertelstructuur richting de kijker. Nee, geen voice-over, maar lange scènes, waarin de wereld van de stotterende Lila en de onderkoelde agressie van Mo uitvoerig aan de kijker worden getoond. Mooie sfeertekening, dat wel, op basis van een goede cinematografie. Adequaat acteerwerk ook van regisseur Sara Forestier (Lila) en Redouanne Harjane (Mo), maar ergens is hun samenzijn te zeer opgelegd en de dialoogvorm te gestudeerd. Forestier wil ook veel met deze film, met name een beeld schetsen van de levens in de Noordelijke buitenwijken van Parijs, rond die smoezelige witte flats die u wellicht heeft zien liggen wanneer u de stad nadert bij het vliegveld Charles de Gaulle.

Flats die er in de zomerzon vanaf de snelweg zo mooi uitzien. Mo woont er geeneens, maar in een oude dubbeldekkerbus op braakliggend terrein. Die keuze doet de film toch goed, want het weliswaar sympathieke liefdesverhaal is te mager. Forestier focust op de kleine dingen van de dag, familiesituaties zoals Mo die Lila’s zusje helpt met huiswerk, en de leersituatie in een oogwenk ziet omkeren – een schrijnend besef. Dit is niet de realiteit van bovenaf zoals wij die in de journaals zien, maar samenleven op ooghoogte, zoals de bewoners van dergelijke wijken proberen te doen. Dat kan Forestier goed, al wil zij nog te graag uitleggen en moet zij durven vertrouwen in de kracht van haar beelden. Daar is alle reden toe.

Jan-Kees Verschuure

Waardering: 3

Bioscooprelease: 8 februari 2018