Maggie Moore(s) (2023)
Regie: John Slattery | 99 minuten | komedie, misdaad | Acteurs: Jon Hamm, Tina Fey, Nick Mohammed, Micah Stock, Happy Anderson, Oona Roche, Allison Dunbar, Tate Ellington, Christopher Denham, Happy Anderson, Sewell Whitney, Peter Diseth, Nicholas Azarian
Voor ‘Maggie Moore(s)’ staat acteur John Slattery, vooral bekend door zijn rol als Roger Sterling in “Mad Men” (Matthew Weiner, 2007-2015), eens achter de camera in plaats van ervoor. Samen met de grootste naam uit diezelfde tv-serie, Jon “Don Draper” Hamm in de hoofdrol, trakteert Slattery het publiek op een kleinstedelijke komische misdaadfilm. Overigens zit Slattery niet voor het eerst op de regiestoel, hij had hiervoor al verdienstelijk afleveringen van “Mad Men” en “Love” (Judd Apatow, 2016-2018) en de tragikomedie ‘God’s Pocket’ (2014) geregisseerd.
De stuntelige sandwichzaakeigenaar Jay Moore ziet geen heil meer in zijn huwelijk met jeugdliefde Maggie. Inmiddels staat ze volgens hem pontificaal in de weg van zijn gezonde ambitie om een Amerikaans succes te worden. Zijn verlangen om Maggie te dumpen wordt bovendien nog groter als ze één van zijn frauduleuze plannetjes publiekelijk wil maken. Jay besluit daarom zijn echtgenote via een foute vriend een stevig lesje te leren. Echter het schrik aanjagen van Maggie loopt compleet uit de hand en, alsof dat al niet erg genoeg is, krijgt Jay een nog veel wilder plan om de zeer penibele situatie naar zijn hand te zetten.
Ten tonele verschijnen de enigszins verlopen politiedetective Jordan Sanders (Jon Hamm) en zijn sullige collega Deputy Reddy (Nich Mohammed), die een onverklaarbaar Brits accent heeft (comic-relief!). Beide speurneuzen vinden dat de zaak rond de verdwenen Maggie even hard stinkt als de sandwichzaak van Jay. En dan is er nog Jays buurvrouw, Rita Grace (Tina Fey), die de politieagenten iets te graag assisteert, omdat ze wel houdt van wat extra spanning in haar single leven.
Hoe hard regisseur Slattery ook zijn best doet om het paternalistische toontje van de dorpssheriff Jordan in te dammen, ligt het moraal er dik bovenop. De mensen die de wereld van de Maggies bevolken, zijn in essentie gebrekkig. Het is aan iedereen om dat bij zichzelf te leren accepteren en het leven te nemen zoals het op je pad komt. Op een bepaalde manier is deze vrij eenduidige boodschap opmerkelijk voor een filmmaker die zo lang in de wereld van “Mad Men” heeft vertoefd.
Zonder blasé te zijn proberen de twee dragende namen op deze productie, acteurs Hamm en Fey, er een feestje van te maken waardoor deze relatief kleine filmproductie best sympathiek overkomt. Echter uit het niets kan de gemoedelijke sfeer omslaan in nogal morbide situaties. Misschien wilden de makers hiermee een al te lichte insteek vermijden. Maar juist die aarzeling om voor een meer komische dan wel meer tragische toon te kiezen, kost het geheel aan daadkracht.
Roy van Landschoot
Waardering: 3.5
Bioscooprelease: 29 juni 2023