Mamma Boe – op zoek naar thuis – Mamma Mu hittar hem (2021)
Regie: Christian Ryltenius, Tomas Tivemark | 63 minuten | animatie | Nederlandse stemmencast: Paul Disbergen, Jannemien Cnossen, Leonoor Koster, Florens Eykemans, Luca van Ammers, Jip Bartels, Romy Winters, Simon Zwiers
“De gekste koe in de wei, dat is Mamma Boe
Altijd opgewekt en blij, Mamma Boe de leukste koe”
Bovenstaande liedtekst is kenmerkend voor Mamma Boe, het hoofdpersonage uit de gelijknamige tekenfilmreeks. De koe is onophoudelijk op zoek naar het avontuur en voert daar de nodige rare streken bij uit. Zo staat ze, in een poging uit te vinden hoe het is een boom te zijn, de gehele opening recht op haar kop. Even later, als ze de vissen en kikkers in het water ziet, is haar eerste gedachte er bij te duiken.
Haar vriendje Meneer Kraai is wat rustiger ingesteld. Hij probeert zijn vriendin voor onheil te behoeden en wil verder vooral op een normale manier zijn leven leiden. Maar aan dat rustige leventje komt een einde wanneer Ooievaar haar intrede doet. Met haar verhalen over vreemde, exotische landen en streken brengt ze het hoofd van Mamma Boe op hol.
De reislustige koe ziet er wel heil in haar bekende thuis te moeten verlaten voor wat nieuwe belevenissen. Meneer Kraai denkt er het zijne van. Alles wat er buiten de boerderij te zien, kun je hier ook vinden. Of anders bouwen ze het toch gewoon na? Is het gras elders echt wel zo groen, draagt hij de toeschouwer bij. Ooievaar kan daarbij gezien worden als een typische film-indringer, die de onrust in Mamma Boe verder versterkt.
Terwijl de twee vogels betwisten waar het paradijs nu werkelijk ligt, wordt Mamma Boe langzaam de figurant van het verhaal. Het duurt tamelijk lang voordat ze het heft in handen neemt en besluit de gok van het vreemde te wagen. De basisemoties die daarbij gepaard gaan, maken haar uiteindelijke keuzes evenwel goed invoelbaar. Gaat ze het avontuur echt tegemoet of wordt het toch oost west, thuis best?
Dat alles voltrekt zich in een lieflijk en pittoresk geschilderd boerendecor. De personages, hoofdzakelijk dieren, zijn meer simpele animaties. Stilistisch doet het uit Zweden afkomstige ‘Mamma Boe – op zoek naar thuis’ daarom denken aan de tekenfilms uit de jaren tachtig en negentig. Een mooi nostalgisch weerzien. Voor de kinderen, de film mikt op peuters en kleuters, geeft die doeltreffende eenvoud in beeld de nodige rust. Dat ‘Mamma Boe – op zoek naar thuis’ zich daarbij wel in een heel traag tempo ontvouwt, zorgt er echter wel voor dat de aandacht van de meekijkende driejarige zo nu en dag wat weg ebt. Redder in nood zijn de liedjes. Het zijn er niet veel, maar ze slagen er zonder moeite de aandacht weer terug naar het scherm te brengen.
Wouter Los
Waardering: 3
Bioscooprelease: 17 februari 2022
VOD-release: 17 juni 2022