Manta Ray – Kraben rahu (2018)

Regie: Phuttiphong Aroonpheng | 105 minuten | drama | Acteurs: Wanlop Rungkumjad, Aphisit Hama, Rasmee Wayrana, Kamjorn Sankwan, Sanit Pasingchop, Tawan Hirunyapong, Athasit Phumhiran, Manus Prasitwattanachai, Pumidol Kongperm, Waratpob Loaphitakkul, Sanuk Pasingchop, Angkhana Hanpong, Lalita Kongkajornkiat, Somkiart Wongsak, Rungnapa Sitthipong, Asima Sitthipong

‘Manta Ray’ (‘Kraben rahu’) is het speelfilmdebuut van de Thaise, voornamelijk als cinematograaf werkzame, Phuttiphong Aroonpheng. Niet alleen nam hij de regie op zich, hij schreef ook het scenario. De film is opgedragen aan de Rohingya, een islamitische minderheidsgroep uit Myanmar. Staatloos, vervolgd en opgejaagd, vluchten ze sinds 2015 massaal naar buurlanden Bangladesh en Thailand, of zelfs naar Maleisië en Indonesië, waar hen vaak een even gruwelijk lot wacht. ‘Manta Ray’ gaat over één zo’n vluchteling, die meer dood dan levend de Thaise kust bereikt heeft.

De vluchteling wordt gevonden door een Thaise visser. Hij brengt de gewonde, nauwelijks bij bewustzijn zijnde man naar een medische hulppost, maar neemt het vervolgens zelf over. Hij brengt hem naar zijn eenvoudig onderkomen en lapt de zwijgende man langzaam weer op. Wanneer de naamloze visser merkt dat zijn patiënt misschien wel niet in staat is om te praten, noemt hij hem Thongchai, naar de populaire Thaise acteur en zanger Thongchai “Bird” McIntyre. Naarmate de tijd vordert, groeit er een band tussen de twee.

Hoewel je van Thongchai veel minder (zeg maar gerust niets) weet dan van de voorgeschiedenis van de geblondeerde, immer in korte Levis spijkerbroek geklede visser, weten beide acteurs met hun genuanceerde en ontroerende spel de kijker onherroepelijk de film in te trekken. Misschien dat Aphisit Hama als Thongchai nét iets meer overtuigt, maar dan vooral omdat hij in het tweede deel van de film meer schermtijd heeft.

Omhuld in symboliek geeft Aroonpheng de geheimen van zijn verhaal langzaam prijs, maar houdt hij genoeg over voor de kijker om naar te blijven gissen. De vriendschap die de twee opbouwen is fascinerend. De visser is redder, mentor en misschien wel geliefde ineen. Met een vleugje ‘Single White Female’ en ‘Mulholland Drive’ is ‘Manta Ray’ een fijne mengelmoes van magisch realisme, tragedie en thriller. Een hartbrekende film over menselijkheid en wedergeboorte, en voor wie het wil zien ook een politiek statement.

Maar niet alleen op het verhalend vlak toont Aroonpheng zich een vakman. Visueel gezien valt er gewoonweg niets op de film aan te merken. Het gebruik van de hypnotiserende lichtjes – je kunt die gekleurde strengen kerstlichtjes na het zien van deze film nóóit meer als kitsch bestempelen, de prachtige close ups, en de droomachtige sequenties, zorgen ervoor dat je graag nog eens wilt laven aan ‘Manta Ray’. Ga dit zien.

Monica Meijer

Waardering: 4.5

Bioscooprelease: 12 september 2019
DVD-release: 22 januari 2020