Marcello Marcello (2008)
Regie: Denis Rabaglia | 97 minuten | komedie, romantiek | Acteurs: Francesco Mistichelli, Elena Cucci, Alfio Alessi, Luigi Petrazzuolo, Luca Sepe, Renato Scarpa, Antonio Pennarella, Roberto Bestazzoni, Mariano Rigillo, Peppe Lanzetta, Rosa Masciopinto, Teresa del Vecchio, Susy Del Giudice, Gianfelice Imparato, Maria Pia Calzone, Gea Martire, Lucio Allocca, Ivo Garrani, Andrea Mugnai, Lilliana Vitale, Giuseppe De Felice, Giulia Rissicini, Michela Tongiani, Benito Taliercio, Benito Malingieri, Riccardo Scattina, Agostino Chiummariello, Davide Notanrantonio, Francesco Taliercio, Antonietta Gaudino, Marco Manchisi, Ariana Starace, Annamaria Ferrandino, Francesca Petrocco, Enzo Avoglio
“Marcello, Marcello,” verzucht menig eilandbewoner als de negentienjarige visserszoon Marcello Romei hen om een gunst komt vragen. Hij vraagt ook niet zomaar iets, maar hij vraagt het dan ook niet voor niets. Hij wil namelijk het ultieme cadeau meenemen voor de vader van het meisje van zijn dromen, Elena, zodat hij even alleen met haar kan zijn en haar hopelijk zo voor hem wint. Omdat hij belangrijke maar vooral ook persoonlijke dingen vraagt – zoals de illegale en duivelse Rock‘n Roll platen collectie van de priester – wordt alles niet zomaar uit handen gegeven. Om het cadeau te krijgen wat hij wil, moet hij steeds opnieuw iemand anders om een gunst vragen. Zo rolt hij van limoncello (een Italiaanse alcoholische drank), naar twee trouwjurken, naar een pistool , naar de reeds genoemde platencollectie, naar een zangeres en uiteindelijk naar een schilderij. Achter deze voorwerpen zitten onbekende levensverhalen van de eilandbewoners. Geheimen drijven naar de oppervlakte en ware karakters komen boven. Ongemerkt haalt Marcello zo de hele gemeenschap overhoop. Wordt het hem uiteindelijk gegund om samen te zijn met zijn Elena?
Het is 1956. Al zolang men kan herinneren heerst op het Italiaanse eiland Amatrello de traditie dat op de zeventiende verjaardag van een meisje alle geïnteresseerde jongens om klokslag drie uur de vader een cadeau komen aanbieden. Aan de hand van het cadeau kiest de vader een geschikte jongen uit die tot acht uur ‘s avonds alleen met haar mag zijn. Lang niet iedereen kon in die tijd bij elkaar zijn die dat ook graag wilden.
Zowel Marcello als Elena geloven niet in deze traditie en willen er beiden – onafhankelijk van elkaar – niets van weten. Totdat ze elkaar ontmoeten, verliefd worden en het als dé kans zien om geoorloofd met elkaar de tijd door te brengen.
Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Want ondanks de traditie kiest iedere vader altijd dezelfde jongen: Armando Ceseri. Een rijke jongen met mooie cadeaus en op papier een ideale toekomstige schoonzoon. Het wil namelijk dat uit dit traditievolle afspraakje meestal een huwelijk voortkomt. Dit is echter niet het plan van Armando, voor hem is het een en al spel. Na het afspraakje verliest hij totaal zijn interesse in het meisje en gaat al weer op zoek naar de volgende. En precies deze jongen lijkt het op het allerlaatste moment voor Marcello te verpesten. Of zal de liefde overwinnen?
Naast Marcello’s zoektocht spelen er nog een aantal dingen mee in zijn jonge leventje. Hij ligt ook nog overhoop met zijn vader die als visser niets anders wil dat zijn zoon een goede toekomst heeft en gaat studeren. Via school krijgt hij de kans aangeboden om een test af te nemen zodat hij kan gaan studeren aan de universiteit. Ook Marcello’s leraar, die de test heeft geregeld, wil ontzettend graag dat de beste leerling van de klas zijn talenten niet vergooid en gaat studeren. Marcello wil echter niets liever worden dan een visser, net als zijn vader. Net als hij besluit de test toch te gaan doen omdat hij zijn vader en zijn leraar niet wil teleurstellen, ontmoet hij Elena. En laat die test nou net exact om drie uur op haar verjaardag afgenomen worden. Het tijdstip waarop hij het cadeau aan haar vader wil aanbieden…
‘Marcello, Marcello’ is zeker romantisch met verhaallijnen over onderdrukte liefdes. Maar de film is eigenlijk vooral komisch. Personages worden heel clichématig maar prettig neergezet, zoals de kibbelende zusjes die hun trouwjurken terugwillen. Of de twee kwajongens en tevens beste vriendjes van Marcello. Vooral het dikkertje Pasqualle leidt mensen graag op het verkeerde spoor door bijvoorbeeld te faken dat hij van de duivel bezeten is, alleen maar zodat Marcello kan bereiken wat hij wil. En de vele achtervolgingen over het pittoreske eiland met de priester op de brommer en de leraar op de fiets, maken de film zelfs bijna tot een klucht.
Omdat Marcello en Elena beide niet bijzonder komisch zijn, ze zorgen immers voor de romantische noot, voegen deze grappige scènes luchtigheid en vrolijkheid toe. Dit terwijl er toch redelijk serieuze onderwerpen aan de orde komen zoals het fascisme en de moeder van Marcello die ervandoor is gegaan omdat zijn vader altijd vreemd ging.
Bij een klucht denk je snel aan een net iets te flauwe gemakkelijke komedie, maar niets is minder waar bij ‘Marcello, Marcello’ want voorspelbaar is de film zeker niet. De combinatie maakt het – ondanks de niet bijster goede acteurs, muziek of kostuums en make-up – tot onverwacht een uiterst aangename film om te zien. Heerlijk, ter afwisseling.
Barbara Plasmans
Waardering: 4
Bioscooprelease: 27 augustus 2009