Mario (2018)

Regie: Marcel Gisler | 119 minuten | drama, romantiek, sport | Acteurs: Max Hubacher, Aaron Altaras, Jessy Moravec, Jürg Plüss, Doro Müggler, Andreas Matti, Joris Gratwohl, Scherwin Amini, Fabrizio Borsani, Julian Koechlin, Gabriel Noah Maurer, Stallone Anderson, Manuel Pereira, Tom Burri

De Zwitserse Mario is een beloftevolle voetballer die op het punt staat om door te breken in het professionele wereldje. Er hangt hem een contract boven het hoofd om volgend seizoen in het eerste team te komen. Dan introduceert de trainer van de BSC Young Boys een nieuwe spits: de Duitse Leon. Ook Leon aast op een plek in de eerste divisie, maar als je denkt dat ‘Mario’ gaat over de felle concurrentiestrijd tussen twee getalenteerde voetballers, dan heb je het mis.

Mario en Leon krijgen via de vereniging samen een woning toegewezen. De twee kunnen het ondanks hun rivaliteit goed met elkaar vinden. Wanneer Leon ineens laat merken dat hij zich aangetrokken voelt tot Mario, is Mario aanvankelijk terughoudend. Maar na een nachtje erover slapen, geeft ook hij toe aan zijn gevoelens. Maar hoe moeten ze omgaan met hun verliefdheid in het team? Ze weten bij voorbaat al dat dit niet geaccepteerd wordt.

Regisseur Marcel Gisler snijdt in ‘Mario een actueel thema aan, dat nog niet veel in films is gebruikt (er zijn wél voorbeelden, zoals ‘Männer wie wir’ (2004), ’Eleven Men Out’ (‘Strákarnir okkar’, 2005) en ‘The Pass’ (2016)). Homoseksualiteit in topsport en zeker een door stoere mannen gedomineerde wereld als voetbal, waarom is dat eigenlijk zo vreemd? Gisler geeft geen antwoorden, maar gaat realistisch te werk om zijn punt te maken.

Heel verrassend en subtiel is de plot niet. De romance tussen Mario en Leon verloopt volgens het geijkte filmliefdepad: vol verlangende blikken, verkeerd begrepen opmerkingen en het moeten maken van onmogelijke keuzes. Ook de specifiek voor dit uitgangspunt gebruikte zijsprongen in de liefdesgeschiedenis zijn niet heel origineel: de vader die niet begrijpt waarom Mario deze weg in is geslagen, de daar lijnrecht tegenoverstaande begripvolle moeder en (platonische jeugd-)vriendin, de geveinsde heteroseksuele relatie om de schijn naar de buitenwereld op te houden… we hebben het al eerder gezien.

Wat de film erboven uit tilt, is het sterke acteerwerk van beide jonge acteurs. Ook de bijrollen zijn goed ingevuld, met een naturel acterende Jessy Moravec in de rol van Mario’s vriendin Jenny als stralend middelpunt. Wat ook goed werkt is het feit dat de emoties waar Leon en Mario mee kampen zo echt zijn. De reacties van de teamleden voelen reëel en de wijze waarop zowel Mario als Leon, die wat extraverter is dan zijn geliefde, hiermee omgaan is overtuigend. Ook de manier waarop zakelijk naar Mario’s privéleven gekeken wordt, lijkt niet ver van de werkelijkheid te staan. Er moet geld verdiend worden, maar kan dat met een homoseksuele voetballer?

Gisler scoort met ‘Mario’ niet op alle punten een voldoende, maar gelukkig bevat de film naast de obligate elementen nog genoeg authentieks om ontroerd door te raken.

Monica Meijer

Waardering: 3

Bioscooprelease: 28 maart 2019
DVD-release: 26 augustus 2019