Mary Shelley (2017)

Regie: Haifaa Al-Mansour | 121 minuten | biografie, drama | Acteurs: Ben Hardy, Elle Fanning, Bel Powley, Stephen Dillane, Maisie Williams, Douglas Booth, Joanne Froggatt, Tom Sturridge, Derek Riddell, Hugh O’Conor, Stuart Graham, Ciara Charteris, Jack Hickey, Sarah Lamesch

Mary Wollstonecraft Shelley is een van die schrijfsters wier naam minder bekend is dan die van haar beroemdste schepping. In het geval van Mary gaat het om het tragische schepsel dat we kennen als het monster van Frankenstein. Over het leven van deze 19e- eeuwse schrijfster is weinig bekend, behalve dat zij uit een intellectueel nest stamde, trouwde met de romantisch dichter Shelley en in diens kringen de excentrieke Lord Byron ontmoette.

Al deze figuren zien we terug in de Engelse speelfilm ‘Mary Shelley’, geregisseerd door de Saudische (!) Haifaa Al-Mansour. Juist omdat er zo weinig bekend is over Mary’s persoonlijke leven kon de regisseuse haar fantasie alle ruimte geven. Uiteraard kon ze daarbij niet om de biografische feiten heen. In ‘Mary Shelley’ zien we de familie Godwin in de huiselijke kring, Mary’s trip naar Schotland, haar ontmoeting met Shelley, de vriendschap met Byron en de rol die Mary’s zusje Claire hierbij speelt. En uiteindelijk hoe Mary haar monster creëert.

De makers van ‘Mary Shelley’ vonden het blijkbaar een goed idee om het leven van hun 19e- eeuwse heldin te verfilmen in de geest van de 19e-eeuwse letteren. Wat we zien zijn geen uitgewerkte karakters maar typen, of erger nog, clichés. Zo is er de tragische heldin, de boze stiefmoeder, de wijze vader, de temperamentvolle dichter, enzovoort, et cetera. Geen personages die je echt raken.

Ander gevolg van deze aanpak is het soapy gehalte van de film. 19e-eeuwse literatuur, vaak in feuilletonvorm, moest ervoor zorgen dat zijn lezers bij de les bleven. ‘Mary Shelley’ zit dan ook volgepropt met dramatische onwaarschijnlijkheden en clichés (wanneer Mary aan Shelley tijdens een wandeling vertelt dat zij zwanger is komen net Shelley’s ex en kind langslopen; tijdens de ergste regenbui sinds de zondvloed komen er schuldeisers langs en moet Mary met haar grieperige kind de regen in). En natuurlijk ontmoeten de twee romantische zielen elkaar het liefst op een oud kerkhof.

In dit sentimenteel clichéfeest zijn alleen het acteren en het production design dik in orde. Elle Fanning doet keihard haar best om iets van haar romantische heldin te maken terwijl de straten van London en de oud-Engelse interieurs er prachtig uitzien. Dat maakt deze film nog geen aanrader, maar het verzacht de pijn van een gemiste kans.

Henny Wouters

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 22 november 2018