Maxie en haar ondeugende tandenfee – My Fairy Troublemaker (2022)

Regie: Caroline Origer | 85 minuten | animatie, avontuur | Nederlandse stemmencast: Sarah Nauta, Fé van Kessel, Victor van Swaay, Jürgen Theuns, Fleur van de Water, Sinan Eroglu, Aïden Maij, Marcel Jonker, Eliyha Altena

Het fijne van sommige films is dat je niet lang hoeft te zoeken naar de sympathieke en de minder sympathieke karakters. Vanaf de eerste beelden van ‘Maxie en haar ondeugende tandenfee’ is het duidelijk dat Yolando een ongekende streber is en dat de koekjes etende Violetta (maatje meer) de pechvogel is die het straks ongetwijfeld moeilijk gaat krijgen. Dan verschijnt Maxie op het toneel. Ze gaat verhuizen van een oud huisje in een groen landschap naar een flatje in New York omdat haar moeder zo nodig een baantje moet aanvaarden bij een ziekenhuis. Een positief bijeffect is dat haar moeder zo kan gaan samenwonen met haar geliefde Amir. Het is met veel spijt in haar hart dat Maxie haar huis achter moet laten.

Ondertussen is Violetta in de feeënwereld gezakt voor haar tandenfee-examen. Ze besluit op eigen gezag naar de mensenwereld te reizen om te laten zien dat ze die wel aankan. Eenmaal in de mensenwereld aangekomen komt ze erachter dat de grote mensen in de mensenwereld grote mensenproblemen hebben en dat de kleine mensen ook grote problemen hebben.

Het probleem voor Violetta is dat ze een tand nodig heeft om terug te keren naar de wereld van de tandenfeeën. Helaas voor haar blijkt Maxie al haar tanden al gewisseld te hebben, dus moet ze het met de tand doen van Samir, de stiefbroer van Maxie. Deze wil hier uiteindelijk wel aan meewerken om zo zijn bijdrage te leveren aan een happy end.

Het probleem voor Amir, de stiefvader van Maxie, is dat de overdekte tuin waarvan hij een park wil maken, ook begeerd wordt door Rick, een onroerend-goed-ontwikkelaar. Rick wil een groot hotel met grote bedden en kleine stukjes zeep in die tuin zetten. ‘Maxie en haar ondeugende tandenfee’ zet de onroerend-goed-ontwikkelaar op een prachtige manier neer, en hij doet zelfs even denken aan een president van een groot land.

Deze twee problemen verbinden zich met elkaar en dit is de aanleiding voor allerlei knotsgekke en ‘fascinerende’ ontwikkelingen in de film. Een ‘kleine’ aanvullende complicatie is dat de toverdiamant van Violetta gebroken is waardoor ze zonder hulp niet meer terug kan komen in de wereld van de feeën. Dat vereist weer dat Yolando en Violetta samenwerken om haar weer terug te brengen.

‘Maxie en haar ondeugende tandenfee’ is zonder meer fantastisch getekend en geanimeerd. Je kunt aan de figuren direct hun karakter aflezen en er zijn toch nog wel wat onverwachte ontwikkelingen die je als kijker niet zomaar ziet aankomen. De film is een genot voor het oog en er is weinig aan af te doen. Een kanttekening is nog wel dat de doelgroep kinderen van 5 jaar en ouder is. Voor met name jongere kinderen is het misschien niet altijd eenvoudig om de ontwikkelingen te begrijpen. Maar ook voor hen is het een prachtig visueel spektakel.

Ton IJlstra

Waardering: 4

Bioscooprelease: 9 augustus 2023