McDull Kungfu Ding Ding Dong – McDull, Kung Fu Kindergarten (2009)

Regie: Brian Tse, Alice Mak | 80 minuten | animatie | Originele stemmencast: Sandra Ng Kwun-Yu, Anthony Wong Chau-Sang, Jim Chim Sui-Man, Wan Kwong, Kwok Kwan-Yin, Ip Sum-Yee, The Pancakes

In Hong Kong is het biggetje McDull een begrip. Het kinderlijke varkentje is bekend van een zwik stripboeken en een reeks films. In ons land zal slechts een niche markt warm lopen voor dit koddige beestje. Het is dan ook vrij vreemd dat juist de nieuwste film rond McDull in deze contreien wordt uitgebracht. Zonder voorkennis is deze productie onnavolgbaar (op een slechte manier).

In ‘McDull Kungfu Ding Ding Dong’ wordt McDull naar een vechtsportschool gebracht. Terwijl zijn moeder een eigen restaurant probeert te openen, moet zoonlief zijn weg maar zien te vinden in de dojo.

Dit is satire op z’n Aziatisch. Het erg kleurrijke en eenvoudig getekende personage staat namelijk symbool voor de dagelijkse sleur en de doorsnee burgerman. McDull is een niet bijster slim personage zonder uitzonderlijke talenten. Hij heeft doorzettingsvermogen, ambities en dromen maar geluk wordt niet op een presenteerblaadje uitgereikt. Het beestje moet er hard voor werken en dan is het nog niet eens zeker of hij slaagt. Zijn dromen helpen hem vooruit. McDulls ambities en dromen drijven hem verder. Als het ene niet lukt, onderzoekt hij andere mogelijkheden. Het varken is niet perfect, maar zijn doorzettingsvermogen en simpele levensstijl zijn erg populair in Hong Kong.

Bovenstaande informatie klinkt erg aardig op papier, maar als je niet bekend bent met het figuurtje komt deze bizarre tekenfilm nogal rauw op je dak vallen. Piepstemmetjes, felle kleurtjes, schattige diertjes, poepgrappen en verwijzingen naar menopauzes in dezelfde film komen nogal vreemd over. Is dit voor kinderen of volwassenen? De leek zal zich verdwaald voelen. Maar goed, geldt dit niet voor elke stripverfilming? Als je het bronmateriaal niet kent en je kijkt een derde deel van een serie zul je er waarschijnlijk ook niet veel chocola van kunnen maken.

De handgetekende beelden, de heldere aquarelachtige kleuren en de stemmige soundtrack zijn netjes verzorgd. Al laat de animatie soms te wensen over. Bewegingen komen houterig over en ook 3D-animatie die sporadisch opduikt vloekt met de ambachtelijke tekenstijl. McDull is voer voor de fan. Als je de capriolen van het varkentje kunt waarderen, zul je deze cartoon zeker trekken. Ken je de baldadige big niet, dan kun je beter eerst ouder werk checken. Ben je fan, dan mag je best één punt aan de score toevoegen.

Frank v.d. Ven