Meadowland (2015)

Regie: Reed Morano | 91 minuten | drama | Acteurs: Olivia Wilde, Luke Wilson, Juno Temple, Elisabeth Moss, Giovanni Ribisi, John Leguizamo, Merritt Wever, Ty Simpkins, Kevin Corrigan, Mark Feuerstein, Nick Sandow, Scott Mescudi, Anna Khaja, Skipp Sudduth, Yolonda Ross, Ned Eisenberg, KylieRae Condon

Je gunt het je ergste vijand niet: een kind verliezen. Maar misschien nog wel erger is het wanneer je kind van de aardbodem verdwijnt en je geen idee hebt wat er met hem of haar gebeurd is. Al die vragen die dan door je hoofd gaan spoken: leeft je kind nog? Zo ja, waar is hij of zij dan gebleven? Zul je je kind ooit nog levend terugvinden en in je armen kunnen sluiten? En mocht je in de gelukkige omstandigheid zijn dat je je zoon of dochter levend terugkrijgt, in wat voor toestand tref je hem of haar dan aan? Hoe beschadigd is zo’n kind? Het zijn deze vragen die de kern vormen van de film ‘Meadowland’ (2015), het regiedebuut van Reed Morano, die we beter kennen als director of photography van films als ‘Frozen River’ (2008) en ‘Kill Your Darlings’ (2013). Het toeval wilde dat hoofdrolspeelster Olivia Wilde zwanger raakte van haar eerste kind, kort voor er met de opnamen begonnen zou worden. Morano stelde vervolgens het filmen uit, omdat zij van mening was dat het voor Wilde makkelijker zou zijn om zich in de rol in te leven zodra ze zelf moeder was geworden.

Aan het begin van ‘Meadowland’ zien we een gelukkig gezinnetje, bestaande uit moeder Sarah (Olivia Wilde), vader Phil (Luke Wilson) en hun zoontje Max (Jon Asa Walker). Ze maken een roadtrip en bij een tankstation besluiten ze een sanitaire stop te maken. Max stapt het toilet in, maar komt echter nooit meer naar buiten. Hij lijkt van de aardbodem verdwenen, tot grote schrik van zijn ouders. Flash forward naar een jaar later. Max is nog altijd spoorloos en beide ouders gaan daar op hun eigen manier mee om. Ze proberen het gewone leven weer een beetje op te pakken, maar met name Sarah kan tijdens een bezoekje aan vrienden haar verdriet en wanhoop maar moeilijk verhullen. Ze lijkt er bovendien van overtuigd dat Max nog in leven is. Op haar werk – ze is leerkracht aan een middelbare school – wordt ze constant geconfronteerd met kinderen. Ze is met name gefocust op de misfits, de buitenbeentjes, en dan in het bijzonder op Jessie (Casey Walker), een autistische jongen die niet al te best behandeld wordt door zijn pleegouders. Politieagent Phil heeft zich min of meer bij de gedachte neergelegd dat Max niet meer in leven is en bezoekt rouwtherapiegroepen om zijn verhaal met lotgenoten te kunnen delen. Hij trekt zich het lot van anderen, die wél weten wat er met hun kind gebeurd is, dusdanig aan dat hij zijn eigen woede op anderen fixeert.

‘Meadowland’ is gebaseerd op het idee dat ieder voor zich rouwt, en dat iedereen een groot verlies op zijn eigen manier verwerkt. Zelfs mensen die heel dicht bij elkaar staan. Sarah en Phil leven sinds de verdwijning van hun zoon langs elkaar heen. Ze praten niet meer met elkaar, althans niet echt. Zij kan zich niet bij het idee neerleggen dat Max nooit meer terugkomt en zoekt allerlei manieren om dat besef voor zichzelf te blijven ontkennen; ze gaat zelfs zo ver dat ze haar pijn probeert te verzachten met drugs en zelfverminking en duikt zelfs het bed in met een wildvreemde man omdat ze toch niets meer voelt. Daarnaast ziet ze in Jessie een surrogaat voor haar eigen kind, en gaat daarin steeds verder. Phil probeert uit alle macht de schone schijn op te houden naar de buitenwacht, maar is alle grip op zijn leven kwijtgeraakt en gedraagt zich meer teruggetrokken dan ooit. Hij begint opmerkelijk gedrag te vertonen, zowel op zijn werk als daarbuiten, en wordt zelfs agressief. Eigenlijk zijn alle personages in deze film beschadigd, ieder op hun eigen manier. Hoe oud of jong ze ook zijn. Dat maakt van ‘Meadowland’ een sobere, trieste film. Door het opdringerige camerawerk zit je de acteurs op de huid, wat met name bij Wilde goed werkt. Zij speelt sowieso een sterke rol en toont hier meer in haar mars te hebben dan velen denken. Aardige bijrollen zijn er van gerenommeerde acteurs als Giovanni Ribisi, Elizabeth Moss en John Leguizamo.

Een groot drama kan enerzijds je relatie sterker maken, maar kan partners ook als een wig uiteen drijven. In ‘Meadowland’ gebeurt dat laatste. In het verwerken van hun verdriet raken Sarah en Phil steeds verder van elkaar verwijderd, fraai in beeld gebracht met intense camerashots. Het script van Chris Rossi kent wat haperingen en onwaarschijnlijkheden, maar sluit af met een prachtige metafoor. Olivia Wilde was zelden beter. Niet slecht voor een debuterend regisseur!

Patricia Smagge

‘Meadowland’ verschijnt woensdag 2 november 2016 op DVD.