Meek’s Cutoff (2010)
Regie: Kelly Reichardt | 104 minuten | western | Acteurs: Paul Dano, Bruce Greenwood, Shirley Henderson, Neal Huff, Zoe Kazan, Tommy Nelson, Will Patton, Rod Rondeaux, Michelle Williams
Met ‘Wendy and Lucy’ maakte de Amerikaanse regisseuse Kelly Reichardt een van de sterkste films van 2008. Deze roadmovie over een zwervend meisje en haar hond illustreerde het doorgedraaide individualisme van de Amerikaanse samenleving. Impliciet leverde de film kritiek op het beleid van de regering Bush Jr., dat acht jaar lang het recht van de sterkste predikte.
In de western ‘Meek’s Cutoff’ (2010) is die politieke kritiek nog duidelijker aanwezig. Titelheld Stephen Meek is door een groepje trekkers aangewezen om hen naar vruchtbare grond te gidsen. Meek is een soort Bush Jr. in 19e-eeuwse vermomming, een leider die zijn mensen angst aanjaagt en hen met een pistool in iedere hand naar de afgrond voert.
Naast een afrekening met de voormalige president, is ‘Meek’s Cutoff’ een pleidooi voor meer vrouwelijkheid in de politiek. Daarbij staat vrouwelijkheid voor medemenselijkheid en intuïtie en mannelijkheid voor ratio en egoïsme. Meek vertrouwt op zijn pistool om een Indiaan klein te krijgen, de trekkers vertrouwen op hun intuïtie wanneer zij deze Indiaan tot gids promoveren.
Ondanks de onderliggende thema’s weet ‘Meek’s Cutoff’ nooit helemaal te boeien. De film is te bedacht, de personages doen eerder dienst als representatie van een idee dan als mensen van vlees en bloed. Ook zijn sommige karakters te dik aangezet: de indiaan als onverstoorbaar natuurmens en Meek als karikaturale racist. Dat de verstandigste man in het gezelschap Solomon heet, is ook wat gemakzuchtig.
Wel geslaagd is het frisse jasje waarin de western is gestoken. Archetypische westernelementen worden vermeden. Bovendien kent de film een oogverblindende landschapsfotografie. Cinematograaf Chris Blauvelt werkte als (assistent)cameraman bij Gus van Sant (‘Elephant’, ‘Gerry’) en David Fincher (‘Zodiac’) en dat is te zien. Vooral in het begin zwelg je in de grootse schoonheid van het Amerikaanse landschap. Omdat het tempo van de film extreem laag is, krijg je alle tijd om van die schoonheid te genieten.
Ondanks die pluspuntjes benadert deze film nooit de klasse van zijn voorganger. ‘Wendy and Lucy’ was niet alleen een politieke kritiek maar ook een meeslepend vriendschapsdrama. ‘Meek’s Cutoff’ weet nooit te beroeren en blijft daardoor steken in een politiek pleidooi. Wat dat betreft is het eind van de film symptomatisch: het klopt allemaal wel, maar toch hadden we er meer van verwacht.
Henny Wouters
Waardering: 3
Bioscooprelease: 9 augustus 2012