Meet the Parents: Little Fockers (2010)

Regie: Paul Weitz | 98 minuten | komedie | Acteurs: Robert De Niro, Ben Stiller, Jessica Alba, Owen Wilson, Harvey Keitel, Laura Dern, Barbra Streisand, Teri Polo, Blythe Danner, Daisy Tahan, Rob Huebel, Lei’lah Star, Colin Baiocchi, David Pressman, Robert Miano, Liam Ferguson, Sergio Calderón, Robbie Tucker, Christina Gabrielle, Nicole Pano, Hash Patel, Kat Kramer, Devin Williamson, Justin Verstegen, Duke Dlouhy, Selena Johnson, Germaine Mozel Sims, David Williams, Daniel Cage Theodore

Lang geleden stond de naam Robert De Niro garant voor kwaliteit. In de jaren zeventig, tachtig en begin jaren negentig reeg hij de magistrale rollen aaneen. Met een oeuvre waarop klassiekers als ‘Taxi Driver’ (1976), ‘Raging Bull’ (1980) en ‘Goodfellas’ (1990) prijken, mag je je terecht een van de beste acteurs van je generatie noemen. Het contrast met De Niro’s werk van de laatste vijftien jaar is dan ook gigantisch. Want sinds halverwege de jaren negentig – ‘Heat’ (1995) is wellicht het laatste échte hoogtepunt – moddert de ooit zo grandioze acteur maar wat aan in flauwe komedies, matte thrillers en eenzijdige actiefilms. Een persiflage op zijn vroegere rollen, zoals hij speelde in de komedie ‘Analyze This’ (1999), is nog wel aardig bedacht, maar het begint er zo langzamerhand op te lijken dat hij niets anders meer kan – en wil! – spelen. Het meest frustrerend voor de fans van zijn eerdere werk is nog dat De Niro er zelf niet eens mee lijkt te zitten dat hij eigenhandig zijn reputatie aan het afbreken is.

In ‘Meet the Parents: Little Fockers’ (2010) speelt De Niro voor de derde keer de rol van Jack Byrnes, de gefrustreerde ex-CIA-agent die het aan de stok krijgt met zijn schoonzoon Greg Focker (Ben Stiller). Wanneer Jack geconfronteerd wordt met het feit dat hij niet het eeuwige leven heeft, besluit hij dat Greg de enige is die in aanmerking komt om de rol van pater familias (‘Godfocker’) van hem over te nemen. Hij betwijfelt echter of Greg wel in staat is om die zware last te dragen. Om in ieder geval financieel voldoende draagkracht te kunnen bieden, besluit Greg in te gaan op een lucratief zakenvoorstel, waarbij hij een nieuw soort erectiepil aan de man moet brengen. Jack vertrouwt het zaakje niet, zeker niet als hij ontdekt dat Greg bij zijn ‘schnabbeltje’ samenwerkt met de mooie vertegenwoordigster Andi Garcia (Jessica Alba). Met de vijfde verjaardag van de tweeling van Greg en Pam (Teri Polo) in aantocht, duiken ook andere oude bekenden op. Onder hen Gregs op seks beluste ouders (Dustin Hoffman en Barbra Streisand) en de steenrijke maar zweverige huisvriend Kevin (Owen Wilson), die nog altijd een oogje op Pam blijkt te hebben.

Het eerste deel van de ‘Meet the Parents’-franchise (2000) was helemaal zo gek nog niet. De neurotische Greg Focker komt oog in oog te staan met zijn schoonvader from hell, dat leverde best wat aardige confrontaties op. In het vervolg, ‘Meet the Fockers’ (2004), kwamen Gregs zweverige ouders in beeld. Dat pakte al een stuk minder goed uit, hoewel de film in financieel opzicht wél een daverend succes was. Na twee delen waren alle grappen over de naam ‘Focker’ toch wel gemaakt, zou je denken. In ‘Little Fockers’ gaat men echter gewoon weer op herhaling. Grappen die onderhand hun beste tijd gehad hadden, worden toch weer tevoorschijn gehaald. En dus worden we geconfronteerd met het pijnlijke beeld van De Niro met een bobbel in zijn pyjamabroek, omdat hij niet van de erectiepillen af kon blijven die Greg aan de man probeert te brengen. Het is slechts het topje van de ijsberg, want ‘Little Fockers´ zit vol met dit soort onderbroekenlol. Echte grappen zijn nauwelijks te bekennen. Lolliger dan het naamgrapje met Andi/Andy Garcia wordt het niet. Het blijft opmerkelijk dat tal van topacteurs (ook Harvey Keitel meldt zich voor een nutteloze cameo) zich voor dit soort ongein lenen. Dustin Hoffman wilde eigenlijk helemaal niet meedoen, omdat hij het script niet goed genoeg vond. Blijkbaar kon hij de zak met geld die hem voorgehouden om hem over de streep te trekken werd, toch niet weerstaan (al houdt hij zijn bijdrage wijselijk beperkt tot slechts enkele scènes). De koek was eigenlijk na ‘Meet the Parents’ al op, want hoeveel grappen kun je nou helemaal maken over een neuroot en zijn terroriserende schoonvader? Toch werd er een tweede en nu zelfs een derde film gemaakt, om de steeds minder grappige confrontaties maar volop uit te melken. Het script, dat door vier verschillende schrijvers in elkaar werd geflanst, hangt als los zand aan elkaar waardoor de film te veel leunt op de wisselwerking tussen De Niro en Stiller. Maar ook die komt maar matig uit de verf, waardoor ‘Little Fockers´ maar weinig troefkaarten voor kan leggen. Of het moet de op papier indrukwekkende cast zijn, maar in de praktijk maakt die maar een inspiratieloze indruk.

Patricia Smagge

Waardering: 2

Bioscooprelease: 22 december 2010