Megamind (2010)

Regie: Tom McGrath | 95 minuten | animatie, komedie, familie | Originele stemmencast: Will Ferrell, Brad Pitt, Jonah Hill, Tina Fey  | Nederlandse stemmencast: Horace Cohen, Halina Reijn, Tygo Gernandt, Jeroen Spitzenberger, Sascha Visser

Superhelden, Amerikanen zijn er dol op. Breedgeschouderde en gespierde mannen in lycra die dankzij hun superkrachten de wereld redden van de ondergang – of ze nu Batman, Spider-Man, Superman of Captain America heten – zijn er immens populair. Films als ‘X-Men’ (2000) en al zijn exponenten trekken wekenlang volle zalen. Aan onze zijde van de Atlantische Oceaan hebben we niet zo veel met die spierbundels in spandex, of het moet een bewerking van Christopher Nolan (‘Batman Begins’ (2005), ‘The Dark Knight’ (2008)) zijn natuurlijk. Of de nieuwste animatie van DreamWorks, ‘Megamind’ (2010), hier net zo veel gaat doen als in de Verenigde Staten, is dan ook nog maar de vraag. Wat in het voordeel van ‘Megamind’ spreekt, is dat niet de superheld maar de schurk de held van het verhaal is. Van dat tegendraadse houden wij Europeanen natuurlijk wel. Hetzelfde zagen we in ‘Despicable Me’ (2010) en die film heeft onze harten toch ook kunnen veroveren. ‘Megamind’ mag dan een tikkeltje conventioneler zijn, amusant is ‘ie gelukkig wel!

De film trapt af met een korte familiegeschiedenis. We zien hoe een blauw buitenaards wezen met een enorm hoofd geboren wordt en gelanceerd wordt richting aarde. Tegelijkertijd wordt op een andere planeet een perfecte baby met superkrachten geboren, ook hij vertrekt richting aarde. Maar waar hij terechtkomt in een zorgzaam gezin en opgroeit als superheld Metroman (stem van Brad Pitt), belandt onze blauwe vriend in een penitentiaire inrichting. Tussen het boevengespuis ontwikkelt hij zich tot Megamind (stem van Will Ferrell). Op school wordt hij gepest. Hij besluit dat, omdat hij toch niets goed lijkt te kunnen doen, hij dan maar beter een superschurk kan worden. Megamind en Metroman vechten een heftige strijd uit in Metro City, waarbij de laatste uiteraard telkens als held onthaald wordt. Megamind zint op een plan om voor eens en voor altijd af te rekenen met zijn nemesis. Maar als hij er dan eindelijk in slaagt zijn vijand te verslaan, staat hij ineens voor een nieuw probleem: tegen wie moet hij strijden als zijn aartsvijand er niet meer is…?

Zonder vijanden geen helden. ‘Megamind’ speelt heel aardig op dat idee in. De film mist echter de inventiviteit die veel andere animatiefilms vandaag de dag wél hebben. Het verhaal is op zich leuk, maar er wordt wel heel opzichtig ‘geleend’ uit vele genrefilms. Neem alleen al het personage Roxanne Ritchi (overigens heel aardig neergezet door comédienne Tina Fey), een rechtstreekse kopie van Loïs Lane uit de Superman-reeks. Ook ‘The Incredibles’ (2004) en het al eerder genoemde ‘Despicable Me’ zijn nooit ver weg. Stuk voor stuk films met effectievere nevenpersonages, want in ‘Megamind’ is het titelpersonage eigenlijk het enige écht leuke figuurtje. Sidekicks als Minion (stem van David Cross), een vis met een robotlichaam (?) en cameraman Hal (stem – en looks – van Jonah Hill) leken wellicht leuk op papier, maar in de praktijk valt het toch echt tegen. Dat neemt echter niet weg dat ‘Megamind’ als geheel voldoende aanknopingspunten biedt voor een gezellige filmmiddag voor het hele gezin. De stemacteurs hebben duidelijk veel plezier gehad bij het inspreken en dragen dat ook uit. De animaties zijn fris en kleurrijk en spatten van het scherm, en niet alleen in 3D.

DreamWorks pakte in 2010 al uit met ‘How to Train Your Dragon’, de beste film die ze in jaren maakten. Een tweede film uitbrengen in hetzelfde jaar is een risico, want had de studio niet al al zijn kruit verschoten? Gelukkig is dat niet het geval. Want ook al is ‘Megamind’ een pak minder origineel dan ‘Dragon’, vermakelijk is hij met zijn gevatte dialogen en het aanstekelijk enthousiasme van de stemacteurs zeker. Liefhebbers van animatiefilms zijn nu eenmaal verwend de laatste jaren, de lat ligt vooral dankzij de pareltjes van Pixar enorm hoog. Langs die lat gemeten scoort ‘Megamind’ net boven het gemiddelde. Prima score voor een prima film.

Patricia Smagge

Waardering: 3

Bioscooprelease: 15 december 2010