Memory (2023)

Recensie Memory CinemagazineRegie: Michel Franco | 100 minuten | drama | Acteurs: Jessica Chastain, Peter Sarsgaard, Merritt Wever, Brian Kelly, Tarina Webb, Brooke Timber, Karen Roach, Anthony Aikens, Mario Moreno, Rick Firpi, Oriana Venchiarutti, Ramón Lugo, Jackson Dorfmann, Blake Baumgartner

‘Beschadigde vrouw met kopzorgen zoekt karakterloze man met voortgaande dementie’. Je zou het nooit in een contactadvertentie zien staan, maar regisseur en schrijver Michel Franco dacht ermee weg te komen.

In het drama ‘Memory’ (2023) volgen we Sylvia (Jessica Chastain), die in haar eentje voor haar tienerdochter Anna (Brooke Timber) zorgt en van weinig moet rondkomen. Ze werkt als begeleider in een dagbesteding voor volwassenen en heeft ooit een drankprobleem overwonnen. Nog altijd bezoekt ze bijeenkomsten van een zelfhulpgroep van (ex)drinkers.

Op een dag stelt Sylvia’s zus Olivia (Merritt Wever) voor om samen naar een reüniefeest van hun middelbare school te gaan. Dat pakt voor Sylvia matig uit: terwijl Olivia geanimeerde gesprekken voert en de dansvloer onveilig maakt, zit Sylvia afgezonderd aan een watertje. Als er dan ook nog een onbekende man grijnzend naast haar komt zitten, heeft ze er genoeg van en gaat ze naar huis.

De man van het feest achtervolgt haar tot de voordeur en wacht de hele nacht voor haar huis, in de stromende regen. Sylvia is een zenuwinzinking nabij, maar in de ochtend spreekt ze hem toch aan. Hij is verkleumd en verward, dus belt ze een van zijn contactpersonen. De man, die Saul (Peter Sarsgaard) blijkt te heten, wordt dan opgehaald door zijn broer Isaac (Josh Charles).

Sylvia besluit later langs te gaan bij Saul en hoort dan van Isaac dat zijn broer dementie heeft. Zij en Saul gaan een ommetje maken (een wandeling die ‘memorabel’ wordt), waarna Isaac denkt dat ze het goed met elkaar kunnen vinden. Hij vraagt Sylvia zelfs om overdag voor Saul te zorgen, een verzoek dat haar leven verandert.

Sylvia en Saul hebben met elkaar gemeen dat er aan hun geheugen wordt getwijfeld, wat bij beiden tot frustraties leidt. Saul voelt zich steeds meer gecontroleerd en ervaart steeds minder autonomie. Sylvia heeft op haar beurt herinneringen aan een misbruikverleden. Die achtervolgen haar niet alleen, maar haar familie trekt ze ook nog in twijfel. De spanningen bij zowel Saul als Sylvia zijn aardig op het scherm gebracht, maar de band tussen de twee, die toch het fundament van de film vormt, is verre van overtuigend.

Het is te eenvoudig om te zeggen dat ze elkaar nodig hebben om aan hun verleden te ontsnappen. Als je die uitgekauwde interpretatie weglaat, zijn Sylvia’s gevoelens voor Saul lastig te begrijpen. Waarom zou een vrouw, die zelf issues heeft met drank, misbruik en geldgebrek, zin hebben om zich romantisch te binden aan iemand die in de middenfase van dementie zit? Als Saul op heldere momenten karakter zou laten zien, zou het nog te begrijpen zijn, maar je ziet nauwelijks iets van de persoon die hij ooit geweest is. Je moet als scenarist van goeden huize komen om Sylvia’s motieven logisch te maken, maar dat is hier matig gelukt. De overheersende gedachte blijft: waarom toch, Sylvia, waarom?

Twee mensen met betwiste herinneringen vinden elkaar in ‘Memory’. Hun eigen sores komen redelijk over, maar samenvattend is er te weinig gedaan om de connectie overtuigend te maken.

Ester Šorm

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 1 augustus 2024