Merbabies (1938)
Regie: Rudolf Ising, Vernon Stallings | 8 minuten | korte film, animatie
‘Merbabies’ is een van de laatste Silly Symphonies, korte, door Walt Disney geproduceerde, filmpjes die uitgebracht werden tussen 1929 en 1939. Na het in 1938 uitgebrachte ‘Merbabies’ volgde alleen nog ‘Mother Goose Goes Hollywood’ (1938), ‘The Practical Pig’ en ‘The Ugly Duckling’ (beide 1939). Het maken van de film werd wegens grote werkdruk overigens uitbesteed door Disney, aan Hugh Harman en Rudoph Ising.
In ‘Merbabies’ zien we een ontelbaar aantal babymeerminnen, meer peuters eigenlijk, die materialiseren uit de bubbels die opstijgen uit het schuim van de zee. Na even met elkaar geravot te hebben in het water (merbabies zijn opmerkelijk zelfstandig zo vlak na hun “geboorte”), worden ze opgeschrikt door trompetgeschal en als één figuur begeven ze zich naar de bodem van de oceaan. Daar aangekomen weten ze meteen wat er van ze verwacht wordt: elke merbaby heeft een rol in een enorme, grappige optocht van zeedieren, die eruit zien als landdieren. Erg koddig zijn de inktvissen, die zich gedragen als olifanten (maar dan wel op zijn Disneys). Allerlei soorten vissen komen voorbij, maar niet allen zijn herkenbaar als zeebewoner. Er zijn vissen vermomd als ballonnen, zeepaardjes die zich als echte paarden gedragen of als ezels (met bijbehorend gebalk) en zeeslakken die zeeleeuwen spelen. ‘Merbabies’ is een fantasierijk filmpje, waarin de uitvoering van ideeën belangrijker is dan plot. Veel meer dan wat vrolijk gespetter en een parade op de bodem van de oceaan is het niet, en dan is acht minuten eigenlijk nog wel wat aan de lange kant.
De merbabies zelf komen eigenlijk niet eens zo veel aan bod, wel in het begin en op het eind, maar in het middenstuk spelen de zeedieren een grotere rol. Hoewel ze er schattig uit zien, wordt er geen verder beroep op de kijker gedaan om te investeren in een emotionele relatie met de personages: de merbabies zijn identiek en zelfs als er eentje opvalt, bijvoorbeeld de ene die als laatste in de rij zijn groep kwijtraakt, wordt die verder niet gevolgd. Wat rest is bewondering voor de animatoren, die een visuele traktatie maken van wat eigenlijk voorwerk lijkt te zijn voor de lange animatiefilm ‘Pinocchio’ (1940). Ook een pluim voor de muziek. Wat ‘Merbabies’ tekort komt in verhaal en karakters, wordt deels goedgemaakt door de knappe animaties.
Monica Meijer
‘Merbabies’ verschijnt woensdag 23 oktober 2013 op blu-ray (als extra op de blu-ray van ‘The Little Mermaid II: Return to the Sea’).