Meurtres (1950)
Regie: Richard Pottier | 120 minuten | drama | Acteurs: Fernandel, Mireille Perrey, Jacques Varennes, Raymond Souplex, Colette Maureuil, Jeanne Moreau, Philippe Nicaud, Georges Chamarat, Line Noro, Germaine Kerjean, André Carnège, Yvonne Hébert, Fernand Sardou, Marthe Marthy, Edmond Beauchamp, Henri Arius
Noël is een eenvoudige wijnboer die amper contact heeft met zijn familie. Zijn broers bekleden hoge maatschappelijke posities en zowel zij als hun echtgenotes voelen zich bepaald niet geroepen om zich in te laten met de eenvoudige Noël. Dit gaat zelfs zover dat als Noël zijn broer Blaise, die arts is, vraagt om langs te komen bij zijn doodzieke vrouw Isabelle, Blaise dit weigert, zij het natuurlijk op uiterst beschaafde wijze.
Isabelle zal zeker sterven, alleen het tijdstip waarop is nog onzeker. Tijdens een van haar pijnaanvallen smeekt ze Noël om haar een dodelijke injectie te geven. Noël stribbelt eerst tegen, maar uit liefde voor Isabelle gaat hij tegen zijn eigen natuur in en verlost haar uit haar gruwelijke lijden.
Maar euthanasie is strafbaar en Noël wil zich aangeven bij de politie. Zijn broers vrezen echter een schandaal en bewegen hemel en aarde om Noël van zijn voornemen af te brengen. Liever nog zien ze dat de vrouw die voor Isabelle zorgde onschuldig achter de tralies zal verdwijnen dan dat de familienaam in het geding komt. Als dat plan door de eerlijkheid van Noël mislukt, nemen ze hun toevlucht tot nog lagere methodes.
De geboren komiek Fernandel in een serieuze rol zien, valt niet direct mee. Vooral omdat hij zich in het eerste deel van dit drama niet goed raad lijkt te weten met deze heel andere rol dan hij gebruikelijk vertolkt. Maar langzaamaan groeit hij in zijn personage en ontvouwt zich een boeiend verhaal van een familie die louter leeft voor uiterlijk vertoon en maatschappelijk aanzien en daarbij al hun medemenselijkheid zonder enige terughoudendheid bij het vuilnis zet. Dat het om een magistraat gaat, die zijn leven in dienst stelt van gerechtigheid, maar er niet voor terugschrikt om desnoods een onschuldige vrouw in het gevang te laten eindigen, en om een arts, die een hippocratische eed heeft gezworen, maar bereid is om zijn eigen broer op te laten sluiten in een gesticht, maakt het des te schrijnender wat hier gebeurt.
Het drama is niet in alle opzichten even sterk, maar wel effectief. Door de intriges en het gekonkel van de verschillende familieleden en hun volstrekt gewetenloze handelingen raakt de kijker tot op het bot verkild. Afschuw voor deze zeer levensechte mensen wordt gemakkelijk opgeroepen, wat natuurlijk ook de bedoeling is. Niet onvermeld kan blijven de hartverscheurende vertolking van Line Noro van de doodzieke Isabelle die dapper probeert haar ondraaglijke lijden toch te verdragen en haar man niet wil lastigvallen met haar ziekte. Indrukwekkend en zeer ontroerend.
Diana Tjin-A Cheong