Mexican Werewolf in Texas (2005)

Regie: Scott Maginnis | 88 minuten | horror | Acteurs: Erika Fay, Gabriel Gutierrez, Michael Carreo, Martine Hughes, Sara Erikson, Louie Cruz Beltran, Mark Halvorson, Leslie Marshall, Randy Mermell, Courtney DuBois, Wolfgang Metzger, Sandy Malcom, Alan Rackley, Brandon Hudspeth, Mark Twogood, Chuck Loring, Elizabeth Del Sol, Larry Brister, Gerald Emerick, Brian Shane, Gregg Pittman, Tanya Lemelle, Anthony Susarrey, Joel Munoz, Carlos Moreno Jr., Edward Rodrigo Diaz, Trinidad ‘Zeus’ Nizelli

‘Mexican Werewolf in Texas’ is low budget. Maar dan ook écht low budget. En goedkoop geproduceerde horror kan leuk zijn. Pure cult zoals ‘Evil Dead’ en een creatieve hit als ‘The Blair Witch Project’ zijn daar het bewijs van. Maar dat ook slechte bagger de dvd release weet te halen laat ‘Mexican Werewolf in Texas’ zien. Associaties met de twee genoemde films of met de weerwolven in London en Paris zijn hier dan ook niet op zijn plaats.

In deze film wordt ‘geitenhoofdstad’ Furlough, een stoffig dorpje in Texas, vereerd door een bezoekje van een Mexicaanse weerwolf. Het beest gaat door onder de naam van een Chupacabra en blijkt bijzonder moordlustig. Niet alleen geiten vallen ten prooi maar ook mensen zijn al snel de dupe. De plaatselijke autorititeiten, die uit een stel achterlijke en nogal apathische sullen blijken te bestaan, ondernemen vrij weinig waarop een groepje jongeren besluit op eigen houtje het beest te gaan vangen.

Het groepje, dat onder andere bestaat uit een vervelende macho, een computer-geek met Mexicaanse achtergrond, een constant lolly-likkende-blonde en één normaal meisje (een zó gemêleerd gezelschap dat je je gaat afvragen waarom ze met elkaar omgaan), onderschat natuurlijk het gevaar, waarbij de nodige doden vallen. Maar van het gemoord is maar weinig te zien. De camera beweegt bij de paar momenten van actie zo heftig heen en weer dat je slechts kan gissen naar wat er gebeurt. Echt bloederig of ranzig wordt het niet.

Bovendien kan het wilde, vage camerawerk niet verbloemen dat de make-up en andere vormen van aankleding ontzettend slecht zijn. Ook gaan de beelden á la ‘Blair Witch Project’, die ons moeten doen verplaatsen in de ogen van de jagende weerwolf, al snel vervelen en is de rest van het camerawerk al net zo matig. En dan is er nog die voice-over van een van de meisjes, dat op miraculeuze wijze alles blijkt te weten van wat er zich allemaal afspeelt. Bovendien geeft het de film de uitstraling van een simpele tv-serie, al blijkt dat gedurende de hele film precies de juiste typering.

Want er gebeurt bar weinig in ‘Mexican Werewolf in Texas’. Het is zo’n film waar je je al bij het begin gaat afvragen hoe er anderhalf uur gevuld kan gaan worden. En dat is een terechte vraag, want erg lang boeiend blijft het allemaal niet. De film is in al zijn knuddigheid soms redelijk vermakelijk – met hoge naaldhakken ’s nachts het losse zand van het bos in om de hond uit te laten blijkt best grappig te zijn – maar mist de fut en creativiteit om te kunnen blijven boeien.

Daarbij is de poging om nog wat sociale vraagstukken, fricties tussen blanke Amerikanen en Mexicanen, op de agenda te zetten toch echt wat teveel. De blanke Amerikanen bestaan uit oppervlakkige stereotypes en wat idiote rednecks en de Mexicanen komen er als goedwillende maar nogal karikaturale figuren niet veel beter af. Dergelijke pretenties werken dan ook niet vaak in horror.

‘Mexican Werewolf in Texas’ overtuigt nergens en het is een raadsel hoe deze film op dvd heeft kunnen verschijnen. Iedereen kan deze weerwolf dan ook zonder enige uitzondering aan zich voorbij laten gaan.

David Croese