Miami Vice (2006)

Regie: Michael Mann | 146 minuten | actie | Acteurs: Colin Farrell, Jamie Foxx, Gong Li, Luis Tosar, Naomie Harris, John Ortiz, Ilan Krigsfeld, Frankie J. Allison, Alexander Alonso, Jay Amor, Jeannie Belgrave, Robert Berson, Juanita Billue, Everlayn Borges, Chris Astoyan, Elizabeth Rodriguez

Dik twintig jaar na de creatie van de succesvolle serie over het bruisende (criminele) leven in Miami en de gevaarlijke missies van de agenten Crockett en Tubbs, is Michael Mann terug met een realisatie van zijn oorspronkelijke plan: het maken van een bioscoopfilm van ‘Miami Vice’. De gevaarlijke en psychologisch interessante undercoverwereld, en de ambiance van Miami, tegenwoordig een stuk volwassener en complexer, met hoge gebouwen en een internationale invloedssfeer, hebben Mann nooit écht losgelaten. Na het maken van ‘Collateral’ vond hij dat de tijd rijp was voor een terugkeer naar de wereld en personages die van hem, als producer, een grote naam maakten.

In de tussentijd heeft hij zijn talenten kunnen uitbouwen en een eigen stijl kunnen realiseren, wat consequenties heeft voor het uiterlijk en de sfeer van de ‘Miami Vice’ van 2006. Weg zijn de frisse pasteltinten, linnen pakken, krokodil Elvis op Crocketts boot, en de karakteristieke muziek van Jan Hammer. Gebleven zijn de gevaarlijke drugdeals, verleidelijke vrouwen, en snelle auto’s. Ook het stoere gedrag en de cheesy en over-de-top dialoog zijn nog aanwezig. Dit alles is echter overgoten met het handelsmerk van Mann: een korrelige, donkere look met een bijpassende grimmige inhoud.

De vraag is alleen welke kijker deze herboren “Vice” zal aanspreken? De twintigers en dertigers die dol waren op de serie, zullen te weinig bekends terugzien om van een nostalgische en opwindende film te kunnen spreken, en voor de nieuwe “rekruten” is de actie te weinig opmerkelijk en het drama te weinig diepgaand om voor deze film in de rij te gaan staan. De regie is misschien competent en de grauwe sfeer boeiend, en er zijn zeker verschillende effectieve actiescènes of spanningsmomenten aanwezig, maar echt bijzonder is het allemaal niet. Voor dramatische diepgang of interessante karakteriseringen kun je beter teruggrijpen naar Manns nauwkeurige karakterstudie en spannende thriller ‘Heat’, of zelfs zijn recentere ‘Collateral’, en voor een meer nagelbijtende onderdompeling in de undercoverwereld, kom je bij de serie ’24’ beter aan je trekken.

Echter, Michael Mann is te competent als regisseur om een slechte film af te leveren. ‘Miami Vice’ biedt zeker zo zijn geneugten. Zo zijn de confrontatiescènes tussen de twee Miami agenten en de bad guys vaak psychologisch intens, zoals wanneer ze zich, in een loods, moeten voorstellen aan José Yero (een dreigende, amusante John Ortiz), die moet uitmaken of ze betrouwbaar zijn en hij met ze in zee wil gaan. Wanneer hij vraagt met wie Crockett en Tubbs nog meer gewerkt hebben als koerier, neemt de spanning toe, aangezien ze hier geen antwoord op hebben. Ze besluiten om hun beste blufpoker te spelen en verontwaardigd te reageren. De aanval is de beste verdediging en daarom vliegt Crocket Yero praktisch aan en vraagt hij of deze een zendertje draagt. Met name door opmerkingen van Isabella (Gong Li), vanachter de coulissen, weten ze de confrontatie te overleven.

De in China zeer productieve en gelauwerde actrice Gong Li, die haar indrukwekkende debuut maakte in ‘Het Rode Korenveld’ en vervolgens schitterde in ‘Raise the Red Lantern’, is een interessante keuze voor de rol van de Chinees-Cubaanse geldbeheerder Isabella. Een westerse, moderne rol, en compleet anders dan ze gewend is. Maar ze weet nog betrekkelijk veel subtiliteit aan haar simpele personage mee te geven. Haar stoere, afstandelijke houding komt niet compleet natuurlijk over, maar wetende dat ze in feite niet in haar positie wenst te zitten, maakt dit geloofwaardig voor haar personage. En wanneer ze uiteindelijk opwarmt voor de charmes van Crockett, zien we hoezeer ze hunkert naar een echte, emotionele band; ze bloeit helemaal op. Ook de andere vrouwen zijn goed gecast. Naomi Harris legt hier, als Tubbs vriendin Trudy, eenzelfde combinatie van pittigheid en sensualiteit aan de dag, die ze in ‘After the Sunset’ liet zien, en Elizabeth Rodriguez heeft de no-nonsense mentaliteit van een doorgewinterde soldaat. Ze maakt vooral indruk in een spannende showdown aan het eind van de film, waarbij ze een neonazi onder schot houdt. Barry Shabaka Henley als luitenant Castillo is adequaat, maar minder karakteristiek en charismatisch als Edward James Olmos uit de serie, en laat eigenlijk alleen in de laatste belangrijke confrontatie zijn gezag goed gelden.

En Crockett en Tubbs? Farrell en Foxx zijn een interessante combinatie, en ze hebben zeker de juiste look – zonnebrillen, en blonde manen en een sikje, respectievelijk – en attitude te pakken, maar écht sneller laten ze onze harten niet kloppen. Maar de cheesy, gekunstelde dialoog is in ieder geval op de juiste plaats. Wat bijvoorbeeld te denken van Tubbs zin: “That’s the sound of air rapidly filling the vacuum created by your departed body”? Farrell heeft het meeste te doen in de film, aangezien zijn romance met Isabella een centrale rol inneemt, en weet de film redelijk te dragen, maar toch lijkt hij nooit geheel in zijn rol te verdwijnen. Bijtijds bezigt hij bovendien een wat eigenaardig raspende stem, die meer afleidt dan stoer overkomt. Het gelikte optreden, destijds, van een wat zwierigere, met minder pathos doordrongen Don Johnson, was nog zo gek niet. Dat gezegd hebbend, slaan Farrell en Foxx zeker geen modderfiguur. Daarbij is de aanblik van het tweetal in snelle speedboten en razende open Ferrari’s altijd een pluspunt voor het vertrouwde ‘Miami Vice’- imago.

Ook watervliegtuigen en andere snelle voertuigen en gadgets dragen bij aan wat noodzakelijke opwinding in de film. En in de laatste akte van de film worden we gelukkig nog getrakteerd op een spannende shootout tussen de vice-afdeling en Yero en consorten die veel doet denken aan de grootschalige schietpartij halverwege ‘Heat’. Grote machinewapens, realistische geluiden van afgeschoten en afketsende kogels, en documentaire-achtig handheld camerawerk. Het zijn dit soort spannende actiemomenten, de psychologisch dreigende ontmoetingen, en Gong Li’s relatieve meerwaarde in haar acteerwerk, die ‘Miami Vice’ nog interessant en het kijken waard houden. Over het geheel kun je echter spreken van een competente, maar weinig opmerkelijke politiethriller.

Bart Rietvink

Waardering: 3

Bioscooprelease: 17 augustus 2006