Midnight Run (1988)
Regie: Martin Brest | 126 minuten | actie, komedie, avontuur, misdaad, thriller | Actie: Robert De Niro, Charles Grodin, Yaphet Kotto, John Ashton, Dennis Farina, Joe Pantoliano, Richard Foronjy, Robert Miranda, Jack Kehoe, Wendy Phillips, Danielle DuClos, Philip Baker Hall, Tom McCleister, Mary Gilles, John Toles-Bey, Matt Jennings, Jimmie Ray Weeks
Premiejager Jack Walsh neemt Jonathan Mardukas gevangen, zoals is afgesproken met Eddie Moscone (Joe Pantoliano) van het bureau dat hem voor dit soort klussen inhuurt. Maar als Jack zijn premie wil innen, blijken de regels opeens te zijn veranderd. Hij kan nog steeds de hem toegezegde $100.000 verdienen, maar moet dan Mardukas ook nog van New York naar Los Angeles brengen en hem daar op vrijdag voor middernacht afleveren.
De klus lijkt eenvoudiger dan hij is. Mardukas heeft zich weinig geliefd gemaakt bij de maffia. Als accountant van Jimmy Serrano (Dennis Farina) heeft hij uit schuldgevoel miljoenen dollars weggesluisd. Serrano wil natuurlijk zijn geld terug en zet man en macht in om Mardukas op te sporen en te dwingen zijn geld te retourneren. De FBI wil Serrano al heel lang in de kladden grijpen en FBI agent Alonzo Mosely (Yaphet Kotto) denkt dit voor elkaar te krijgen door Mardukas voor zijn karretje te spannen en zo aan de broodnodige bewijslast te komen. Dat concurrent premiejager Marvin Dorfler niet alleen aast op Jacks premie van $100.000, maar ook nog een rancuneus appeltje met hem heeft te schillen, maakt de tocht er niet eenvoudiger op.
De chemie tussen Robert De Niro en Charles Grodin in ‘Midnight Run’ is zeldzaam geslaagd en de heren hebben van de regisseur alle ruimte voor improvisatie gekregen. Als Mardukas / Grodin uit het niets aan zijn reisgenoot vraagt of hij ooit seks met dieren heeft gehad, ontkent Walsh / De Niro oprecht verbaasd, maar reageert dan heel ad rem door met een grijns te zeggen dat hij daarnet wel een paar kippen heeft gezien die er wel erg smakelijk uitzagen. Het temerige stemmetje van Grodin, die van de constant vloekende, egoïstische Walsh een beter mens probeert te maken, in combinatie met zijn zijige glimlachje, maakt dat je met medelijden krijgt met de bikkelharde Walsh. De hele film blijft mooi in het midden voor wie nu deze reis eigenlijk het ergst is.
Ook de bijrollen zijn erg goed met als uitschieter een fantastische Yaphet Kotto die als FBI agent Alonzo Mosely door Walsh steeds op erg originele wijze geplaagd wordt met zijn zonnebril en die op zijn beurt steeds de sigaretten van Marvin Dorfler pikt. Zijn ingehouden woede en frustratie over alle mislukkingen zijn subliem gelaten gespeeld.
‘Midnight Run’ is een van de allerleukste buddy films ooit. Het is een groot feest van acteerplezier, waanzinnig geestige dialogen, idiote en spannende verwikkelingen en vreselijk leuke running gags.
Diana Tjin-A Cheong
Waardering: 4
Bioscooprelease: 10 november 1988