Minari (2020)
Regie: Lee Isaac Chung | 115 minuten | drama | Acteurs: Alan S. Kim, Yeri Han, Noel Cho, Steven Yeun, Darryl Cox, Esther Moon, Ben Hall, Eric Starkey, Will Patton, Yuh-Jung Youn, Jacob M Wade, James Carroll, Jenny Phagan, Tina Parker, Chloe Lee
Op een namiddag, toen de in Colorado geboren Lee Isaac Chung een lijst met dierbare herinneringen uit zijn jeugdjaren samenstelde, werd het idee voor ‘Minari’ geboren. Dat het eindresultaat zo goed ontvangen werd – een Golden Globe voor Best Foreign Language Film en twee Sundance Film Festival prijzen, om er maar een paar te noemen -was voor de regisseur een aangename verrassing. Vooral omdat dit zijn laatste poging als filmmaker was en hij al naar Zuid-Korea was verhuisd om als professor te werken. De Minari plant (Torkruid of Oenanthe in het Nederlands) kan op plaatsen groeien waar weinig andere planten groeien, het verschoont de aarde en maakt deze weer vruchtbaar. De plant is daarom een mooi symbool voor de film.
‘Minari’ gaat over een Zuid-Koreaans gezin, de familie Yi, die in de begin jaren tachtig vanuit Californië naar het platteland van Arkansas verhuist om Koreaanse planten te verbouwen en te verkopen. Echter, de problemen steken al snel de kop op wanneer Jacobs vrouw, Monica (Yeri Han), teleurgesteld is in hun nieuwe huis. Ze maakt zich ook zorgen om hun zoontje, David (Alan Kim), dat een hartkwaal heeft en dus dicht bij een ziekenhuis moet wonen. Dit is niet het leven dat ze voor zichzelf had voorgesteld. Jacob (Steven Yeun) wil hier niets van weten omdat hij zijn droom als boer waar wil maken. Naast het planten werkt hij met Monica als kuikensekser, waar ze de haantjes moeten scheiden van de hennetjes. De monotonie hiervan is voor hem een extra motivator om te slagen als boer. Bij het planten roept hij de hulp in van de excentrieke Koreaanse oorlogsveteraan Paul (Will Patton). Ook laten ze de moeder van Monica, Soonja (Yuh-Jung Youn), uit Zuid-Korea halen zodat ze op de kinderen kan passen terwijl Jacob en Monica bij het kippenbedrijf werken.
‘Minari’ is als een emotioneel dagboek van regisseur Lee Isaac Chung. Er worden verschillende thema’s verkend, zoals de liefde van een familie, het belang van een droom en de prijs die hiervoor betaald wordt. Waar de film in eerste instantie lijkt te gaan over discriminatie en racisme, wordt al snel duidelijk dat dit minimaal aanwezig is. Het gezin besteedt hier weinig aandacht aan. Immers, ze worden al genoeg uitgedaagd door andere obstakels, zoals de spanningen binnen het gezin en hoe de dagelijkse uitdagingen te trotseren zonder zelf te breken. Het is ook een film over generatiekloven en hoe deze worden overwonnen door de kracht van de familie.
Steven Yeun (‘Okja’, “The Walking Dead”) is overtuigend als Jacob die zich als een pitbull vastbijt in zijn droom, en dit ook doet met een nauwelijks zichtbare maar toch aanwezige woede om zich te worstelen uit het bestaan als kuikensekser. Hij wordt perfect aangevuld door Yeri Han die een breed scala aan emotionele akkoorden vloeiend uitdrukt. De aandacht gaat vooral uit naar Yuh-Jung Youn die als grootmoeder, Soonja, het filmdoek opeist met haar dominante aanwezigheid. Ze is het symbool van de rauwe Zuid-Koreaanse grootmoeder die lak heeft aan slappe Amerikaanse conventies en pijnlijk eerlijk is. De kleine Alan Kim, als David, is het perfect antwoord voor de grootmoeder, net zoals de grootmoeder dit voor David is. De interactie tussen deze twee is natuurlijk en foutloos. Noel Cho als Anne, de zuster van David, is minder aanwezig en haar acteerwerk is iets kunstmatiger. Wellicht valt dit op omdat de rest het zo goed doet. Zonder Will Patton, als de zeer vreemde, vrome en vlijtige Paul, zou de film een stuk minder kleurrijk zijn. Zijn bijdrage is humoristisch en vormt de nodige tegenpool voor de spanningen die soms te snijden zijn.
Aan de manier waarop sommige scènes gefilmd zijn, is het duidelijk te zien dat Lee Isaac Chung zijn herinneringen in groen en goud heeft vorm gegeven. De plot van ‘Minari’ klinkt saai maar de diepgang en humor van de karakters maken de film tot een rijke ervaring. De film is een spiegel voor een ieder en laat realiseren hoe belangrijk familie is. Dat deze het kussen is waar we ons hoofd, na een vermoeiende dag, op leggen. Het gaat om overleving van het alledaagse als gevolg van zowel externe als interne bedreigingen. En dit is een thema die ons allemaal aangaat, ook al zien we dat soms niet.
Gerold Kort
Waardering: 3.5
Bioscooprelease: 5 augustus 2021