Mindhorn (2016)

Regie: Sean Foley | 89 minuten | komedie, thriller | Acteurs: Julian Barratt, Simon Farnaby, Essie Davis, Steve Coogan, Richard McCabe, Andrea Riseborough, Russell Tovey, Robin Morrissey, David Schofield, Christopher Jenner Cole, Sean Foley, Jessye Romeo, Harriet Walter, Simon Callow, Nicholas Farrell, Jessica Barden, Kenneth Branagh

‘Mindhorn’ is de naam van een fictieve misdaadserie uit de jaren 80. Daarin speelde de fictieve acteur Richard Thorncroft de fictieve held Mindhorn. Na het succes van ‘Mindhorn’ gaat Thorncroft voor de grote rollen en het grote geld, maar dat draait uit op een mislukking. 30 jaar later staat de carrière van de gewezen ster er belabberd bij, totdat hij een telefoontje krijgt van de politie op het eiland Man. Een vrouw is vermoord en de vermoedelijke moordenaar is een gestoorde fan van ‘Mindhorn’, de serie en het personage. En dus trekt Thorncroft nog een maal zijn detectivekloffie aan om de politie te helpen de moordenaar te vinden.

Wat hier allemaal op volgt laten we maar even voor wat het is. De komische speelfilm ‘Mindhorn’ heeft zo’n onnavolgbaar en dwaas verhaal dat meer vertellen weinig zin heeft. We krijgen te maken met Thorncrofts vroegere vriendin, met een stunt double met een spraakgebrek, een wraakzuchtige rivaal, een fan die denkt dat hij een torenvalk is, een dochter die misschien toch geen dochter is, een videotape die misschien toch geen videotape is, en nog veel meer gekkigheid.

Deze film van acteur en regisseur Sean Foley lijkt vooral een hobbyproject. Je ziet het aan de vele grote namen in de cast (Simon Callow, Kenneth Branagh, Steve Coogan) en de even grote namen in de categorie executive producer. Maar je ziet het vooral aan de enorme vrijheid waarmee deze film is gemaakt. ‘Mindhorn’ is geen komedie volgens het boekje, maar volgt zo zijn eigen regels en wetten.

Wat het oplevert is een film die ondanks heel veel flauwe grappen toch weet te vermaken. Dat laatste komt door de consistente stijl en toon. ‘Mindhorn’ creëert een op zichzelf staand universum, waar niets al te serieus is en waar klungelende politieagenten, misdadigers en gewezen helden hun ding doen. Wat dan meewerkt is dat de acteurs hun rollen totaal serieus nemen, waardoor ‘Mindhorn’ nooit heel melig wordt. Maar wel vermakelijk.

Helaas is vermakelijkheid geen garantie voor succes. Een cultstatus zit er voor ‘Mindhorn’ niet in, vanwege te gewoontjes. Een mainstreamsucces ook niet, vanwege te afwijkend. Zodat we hier blijven zitten met een aardige komedie, die ongetwijfeld de beste komedie is die er geschoten is op het eiland Man. Maar meer kunnen we er niet van maken.

Henny Wouters

Waardering: 3