Miss March (2009)
Regie : Zach Cregger, Trevor Moore | 90 minuten | komedie | Acteurs : Zach Cregger, Trevor Moore, Raquel Alessi, Molly Stanton, Craig Robinson, Hugh M. Hefner, Carla Jimenez, Cedric Yarbrough, Geoff Meed, Slade Pearce, Remy Thorne, Eve Mauro, Alexis Raben, Windell Middlebrooks, Lindsay Schoneweis, David Wells, Tanjareen Martin, Britten Kelley, Barry Sigismondi, Alex Donnelley, Josh Fadem, Paul Rogan, Kate Luyben, Seth Morris, Michael Busch, Ryan Kitley, Anthony Jeselnik, Niki J. Crawford
Aartsflauwe tienerfilm die een sekskomedie pretendeert te zijn, maar vooral mikt op belegen grollen die de meest intieme lichaamsfuncties betreffen. Dat de voornaamste “running gag” is dat Eugene sinds het ontwaken uit zijn coma nog niet de controle over al zijn spieren terug heeft en op de meest ongepaste momenten enorme diarree krijgt, zou al genoeg moeten zeggen. Wie bij het lezen van bovenstaande regels al dubbel ligt van het lachen, kan met ‘Miss March’ zijn lol op, wie op zijn minst een twijfelachtige ‘hmmm’ heeft uitgeslagen, kan deze film beter overslaan.
Zach Cregger en Trevor Moore spelen respectievelijk Eugene en Tucker. Eugene is de kuise van de twee en Tucker zijn vuilgebekte beste vriend. Het bizarre is echter, vanaf de jeugdscènes waar de film mee begint over hun vriendschap door de jaren heen, waarom die twee eigenlijk zo goed bevriend zijn. Eugene is een keurige jongen, die zich immer afkeurend uitlaat over Tuckers seksisme jegens vrouwen en diens hitsige gedrag. Tucker probeert op zijn beurt telkens pogingen om Eugene zover te krijgen dat hij vrijer over seks gaat denken en vooral ook seks zal gaan hebben. Om zo de jaren door te komen, lijkt een wat magere basis voor een vriendschap, maar in de film kan het. Cregger en Moore kenden elkaar in werkelijkheid ook al jaren voordat ze samen het scenario schreven, de film regisseerden en ook de hoofdrollen op zich namen. Los van het feit dat het scenario nogal wat gaten vertoont en eigenlijk niet heel grappig is, de regie slordig is en nergens een origineel idee gebruikt is, hadden ze wellicht er nog het verstandigst aan gedaan om het acteerwerk aan hen voorbij te laten gaan. Creggers Eugene is gewoon saai en het is een raadsel waarom de aantrekkelijke Cindi (Raquel Alessi) überhaupt zijn vriendin zou willen zijn en Moore doet een mislukte poging om Jim Carrey na te doen in diens rijzende ster periode (inclusief Ace Ventura-achtige kleding).
Zo wordt met een minimum aan geïnspireerde grappen en twee oncharismatische hoofdrolspelers deze film een behoorlijk lange zit. En dat terwijl een groot deel van de speelduur de film een soort van “road movie” is en het tweetal boezemvrienden dwars door Amerika rijden op weg naar de Playboy Mansion. Potentieel komische situaties, zoals de in haat omslaande vriendschap van rapper Horsedick.MPEG (Craig Robinson), de Oost-Europese lesbiennes die Eugene en Tucker een lift geven en de achtervolging van Tuckers wraakzuchtige ex Candace (Molly Stanton) en haar moordlustige broer, brandweerman Rick (Geoff Meed), worden verkwanseld of zo flauw uitgewerkt dat het nauwelijks een glimlach opwekt.
Het enige dat de film nog enig cachet meegeeft (en de reden dat de film er een halve ster bij krijgt) is Mr. Playboy himself, Hugh M. Hefner. De bejaarde, immer in kamerjas en pyjama gestoken Hefner, liefkozend “Hef” genaamd, zou eigenlijk helemaal niet meespelen in de film. Voor zijn rol was Robert Wagner gecast, maar Hefner moest goedkeuring geven aan het gebruik van zijn landhuis en zijn naam. Toen hij de al geschoten scènes met Wagner zag, vond hij het zò leuk, dat hij besloot gewoon zichzelf te spelen. En hoewel hij geen professioneel acteur is en gewoon zichzelf speelt, heeft Hefner een dusdanig vaderlijke uitstraling en vriendelijk-vermanende woorden voor Tucker, dat hij absoluut de show steelt.
Kijktip: sla alle hoofdstukken op de dvd over, tot het segment dat in de Playboy Mansion speelt: je mist niets aan het voorgaande en het stukje met Hefner is enige echt leuke in de film.
Hans Geurts
Waardering: 1.5