Mission: Impossible III (2006)
Regie: J.J. Abrams | 125 minuten | actie, thriller | Acteurs: Tom Cruise, Ving Rhames, Keri Russell, Philip Seymour Hoffman, Bahar Soomekh, Laurence Fishburne, Billy Crudup, Simon Pegg, Michelle Monaghan, Jonathan Rhys Meyers, Maggie Q, Sasha Alexander, Greg Grunberg, Michael Berry Jr., Jeff Chase, Barney Cheng, Antonio Del Prete, Jonathan Dixon, Sally Elphick, Kathryn Fiore, Jillian Fontaine, Diane Gaeta, Michael Kehoe, Eddie Marsan, Brandon Molale, Kwame Rakes, James Shanklin, John H. Tobin, Sabra Williams, Bellamy Young, José Zúñiga, Jasmine Brooke White, Ty Williams
Drie maal, scheepsrecht? De komst van ‘Mission: Impossible III’ in een periode waarin Tom Cruise bijna elke dag op televisie is doorbreekt in ieder geval de lange stilte rondom de avonturen van Ethan Hunt. De missie die Hunt ditmaal krijgt oogt vrij simpel, maar leidt ons in no time door Duitsland, Vaticaanstad, Virginia en Shanghai. Op subtiele manier worden alle MI-iconen weer ingezet die zowel in de oude televisieserie als in de eerste twee films het werk van de Impossible Mission Force karakteriseren: de muziek, de maskers, de kabels, de vernuftige gadgets en natuurlijk de ‘message that will be selfdestructed within 5 seconds’. Poef! Niets dan rook. En een nieuwe missie voor Ethan Hunt. Waar Brian De Palma en John Woo ‘M: I 1’ en ‘M: I II’ hun eigen stijl meegaven, heeft ook ditmaal de regisseur een duidelijke invloed gehad op het uiterlijk van de film. Want J.J. Abrams, de man achter het succes van televisieseries ‘Alias’ en ‘Lost’, maakt in ‘M:I III’ het onmogelijke mogelijk: helikopters die door windmolens suizen, parachutesprongen tussen de hoogste kantoorgebouwen en vliegtuigen die vanaf een brug over het water worden neergehaald: de cameravoering en special effects maken het zo realistisch dat we, wetend dat het niet kan, het toch geloven. Of misschien wel willen geloven.
Deze rauwe maar strak geplande actie is gelijk ook het meest bijzondere aan ‘M:I III’. Want de intriges bij de IMF, met een geweldig bazige en strakke Laurence Fishburne als hoofd van de organisatie, de liefdesrelatie tussen Ethan en Julia en de ontwikkeling van de plot zijn niet van het hoogste niveau. Wat wel werkt is de sterke band tussen Hunt, de oude bekende Luther, en de nieuwelingen Declan en Zhen die een sterk staaltje teamwork neerzetten om hun doel te bereiken. En natuurlijk de duizend-en-één manieren waarop zij bewakingscamera’s omzeilen, mensen onopgemerkt kidnappen, Ferrari’s opblazen en vermommingen gebruiken als onderdeel van een plan dat niet onderdoet aan de casinoroof in ‘Ocean’s Eleven’.
Zoals ook in de eerste twee films zijn de rollen weer ijzersterk gecast: naast Tom Cruise en Ving Rhames, de enige twee die over zijn uit ‘M: I 1’ en ‘M: I II’, schitteren in deel 3 met name Philip Seymour Hoffman, als verschrikkelijke klootzak en crimineel Owen Davian, en Simon Pegg, als Britse computernerd die keer op keer de boel weet te relativeren met een droge of cynische opmerking. Wie goed heeft gekeken zal zelfs nog een aantal leuke details uit de film kunnen halen. Een, weliswaar verstopte, boodschap aan de politiek van de Verenigde Staten: ‘and let our country do what she does best: take over, clean up. Democracy wins.’, en een reanimatiescène die een exacte kopie lijkt van de scène in ‘Lost’ waarin dokter Jack Charlie weer tot leven probeert te krijgen. Al maakt dat niet zoveel uit, want juist door middel van deze unieke samensmelting van actie en rust weet J.J. Abrams zijn stempel op ‘Mission: Impossible III’ te drukken.
Als we Ethan Hunt even buiten beschouwing laten, blijft er misschien een leuke maar onmogelijke missie staan voor producenten Tom Cruise en Paula Wagner zelf: geef die films een eigen titel, en maak er net zoveel als in de James Bond-serie. Want al valt er altijd wel iets op aan te merken, we kunnen er geen genoeg van krijgen.
Julien van Alphen
Waardering: 4
Bioscooprelease: 3 mei 2006