Missionary Man (2007)
Regie: Dolph Lundgren | 89 minuten | actie, drama | Acteurs: Dolph Lundgren, Matthew Tompkins, John D. Montoya, John Cann, James Chalke, Jonny Cruz, Clay Dix, John Enos III, Brian Scott Fitzgerald, Bill Flynn, Mathew Greer, Brad Imes, Daisy Lang, Bryan Massey, Chelsea Ricketts, Morgana Shaw, Charles Solomon Jr., Lawrence Varnado, Kateri Walker
De rol van Ivan Drago in ‘Rocky IV’ betekende voor de Zweedse Dolph Lundgren de grote doorbraak op het witte doek. De spierbundel van bijna twee meter maakte destijds niet alleen letterlijk op Sylvester ‘Rocky Balboa’ Stallone grote indruk. Bij dit succes zou het uiteindelijk ook blijven. Veelal getypecast als actieheld, die voornamelijk met fysiek geweld zijn gelijk haalt, blijkt Dolph Lundgren duidelijk te kort te schieten als acteur. Zijn gebrek aan charisma en acteertalent doen hem de das om. Zijn films kenmerken zich met over the top actie aangevuld veel explosies en schietpartijen.
Dat hiervoor een markt is, blijkt uit het feit dat acteurs als Jean-Claude Van Damme en Steven Seagal, die in hetzelfde schuitje zitten, toch nog een leuke boterham kunnen verdienen. Een schare die hard fans draagt deze acteurs een warm hart toe. Goed beschouwd zijn de creaties van deze derderangs acteurs van een erbarmelijk niveau. In het begin van hun carrière werden de stunts nog zelf gedaan. Nu zijn ze allen te oud om nog fatsoenlijke actiescènes te schieten. De noodzaak van slow mo’s is pijnlijk en van hun toch al beperkte selling point blijft door de jaren heen niets over.
Dolph Lundgren heeft in navolging van zijn lotgenoten gedacht zelf films te kunnen maken. ‘Missionary Man’ is alweer Dolph Lundgrens vierde poging. Het schrijven van een fatsoenlijk script zonder dialogen met inhoud hoeft immers niet moeilijk te zijn. Slechts een aantal clichématige oneliners moeten de verbinding vormen tussen de diverse ‘actie’-scènes. Ook wordt een stoere blik als ‘goed’ alternatief aangewend. Waarom zou je als karakter diepgang moeten hebben als dit toch geen functie heeft? Heb je geen goed script of dialogen, die de kijker aan het beeld gekluisterd houden, dan kunnen de plaatjes nog iets goed maken. Maar de beelden zijn vaak onscherp en slecht belicht.
De film wordt pretentieus gebracht als moderne western. Dit getuigt van hoogmoed en dit had men beter niet kunnen doen. Het schept verwachtingen waarvan je op voorhand al het gevoel hebt dat deze niet worden waargemaakt. Met deze wetenschap oogst de film nog minder waardering. ‘Missionary Man’ is een uitermate trage film van een man die zijn geloof in succes heeft verloren.
Lodi Meijer