Momma’s Man (2008)
Regie: Azazel Jacobs | 94 minuten | drama | Acteurs: Matt Boren, Ken Jacobs, Flo Jacobs, Richard Edson, Piero Arcilesi, Eleanor Hutchins, Dana Varon
Een man in de dertig, getrouwd en pas vader geworden, die zijn vrouw en kind in de steek laat. Waar hebben we dat eerder gezien? In ‘Momma’s Man’ kiest onafhankelijk filmmaker Azazel Jacobs echter voor een onconventionele uitvoering van dit bekende verschijnsel: hoofdpersoon Mikey (Matt Boren) zoekt zijn heil niet bij een minnares, zoals de geijkte variant op dit thema zou luiden, maar trekt zich terug in het volgepropte appartement van zijn ouders in downtown Manhattan en lijkt terug te willen keren naar zijn puberteit. Hij verzint steeds extremere excuses om maar niet aan zijn verantwoordelijkheden als kostwinner, vader, kortom als volwassene, te hoeven voldoen. Het begint met een smoes dat zijn vlucht geannuleerd is, later verzint hij een ziekenhuisopname van zijn moeder en uiteindelijk durft hij emotioneel én fysiek niet eens meer het huis van zijn ouders te verlaten. Het is een van de meest aangrijpende en mooie scènes in de film: Mikey die bovenaan de trap staat en zelfs nadat hij zichzelf moed in heeft gedronken, gewoonweg de stap niet durft te nemen.
Het zit regisseur/schrijver Jacobs in het bloed: vader Ken Jacobs is een avant-gardistische en experimentele filmmaker die sinds de jaren zestig aan de weg timmert met ontoegankelijke, maar zeer indrukwekkende films. Jacobs Jr. castte zijn ouders, Ken en Flo, in zijn derde speelfilm en gaf hen de rol van Mikeys ouders. Het appartement waar hij opgroeide en waar zijn ouders al meer dan veertig jaar wonen is het decor van de film. Daarmee is ‘Momma’s Man’ een ongelooflijk persoonlijke film geworden: een ode aan zijn ouders, de liefde spat van het scherm af, maar je moet het wel willen zien.
In eerste instantie wilde Jacobs een film maken over het New York uit zijn jeugd, omdat Tribeca, de wijk waarin het overgrote deel van de film zich afspeelt, aan ingrijpende veranderingen onderhevig is en de jonge getalenteerde cineast de herinnering aan de buurt levend wilde houden. Dat zijn ouders’ appartement een grote rol zou spelen stond van meet af aan dan ook al vast. Jacobs verbond zijn ouders aan het spelen van Mikeys vader en moeder, omdat hij zich niet voor kon stellen dat een ander echtpaar in het bed van zijn ouders lag, of aan de ronde keukentafel zou zitten. Het zorgt voor een natuurgetrouwe, bijna documentaire-achtige sfeer: Ken en Flo voelen zich als vissen in het water en passen perfect in het met curiosa volgestouwde huis. Vooral Flo maakt indruk door haar bezorgde blikken, haar continue gezeur aan Mikeys hoofd of hij toch echt geen bakje koffie of thee wil. Maar ook Ken overtuigt als vader die zijn zoon graag ziet, maar zich tegelijkertijd ook zorgen maakt om het feit dat hij niet meer vertrekt.
Hoofdrolspeler Matt Boren is eveneens geknipt voor de rol. Hij is aan de ene kant een enorme loser, die je het liefst een flinke trap onder zijn achterste zou willen geven en tegen wie je zou willen roepen dat ie eens volwassen moet worden. Zeker wanneer hij zonder scrupules zijn mobiele telefoon uitzet als hij merkt dat zijn vrouw Laura weer belt. Aan de andere kant zet Boren zijn personage aandoenlijk neer: zijn gegraaf in dozen vol jeugdherinneringen, zijn gepingel op zijn oude gitaar, de schriften vol songteksten die hij ambitieus schreef als puber, zelfs het koortsachtige zoeken naar het telefoonnummer van zijn high school sweetheart, wiens liefdesbrieven hij opnieuw verslindt, en het afspraakje dat daarop volgt, het zijn zonder meer zaken die uit het leven gegrepen zijn.
‘Momma’s Man’ deed het verrassend goed bij diverse filmfestivals, waaronder Sundance en kwam voor in veel publicaties als een van de beste tien films van 2008. Regisseur Azazel Jacobs is er in ieder geval een om in de gaten te houden.
Monica Meijer