Mondkalb (2007)

Regie: Sylke Enders | 102 minuten | drama | Acteurs: Juliane Köhler, Axel Prahl, Leonard Carow, Ronald Kukulies, Niels Bormann, Udo Schenk, Gabriele Grawe, Isabelle Etmann, Christina Wilcke, Frank Hildebrandt

Na ‘Kroko’ en ‘Hab mich Lieb!’ is ‘Mondkalb’ alweer de derde speelfilm van schrijver en regisseur Sylke Enders. In deze film staan verschillende opvattingen over het thema liefde centraal, die door de drie hoofdpersonen worden uitgedragen. De hoofdpersonen leven allen in hun eigen wereld en omarmen een schuldgevoel dat zij zichzelf hebben toegeëigend.

Alex (Juliane Köhler), een alleenstaande vrouw die na zes jaar uit de gevangenis komt, zoekt bewust de eenzaamheid op en gaat wonen in het huis van haar overleden grootmoeder. Zij kiest voor een isolement en een eenvoudige baan in een laboratorium waar zij onder haar niveau werkt. Het is haar angst zichzelf door de liefde te verliezen, die haar hiertoe aanzet. Zij maakt kennis met de twaalfjarige jongen Tom (Leonard Carow), die zich aan haar opdringt. Zijn moeder heeft zelfmoord gepleegd en hij is op zoek naar een surrogaatmoeder. Hij denkt die in Alex te hebben gevonden. Tom heeft het verlies van zijn moeder niet kunnen verwerken en zoekt wanhopig toenadering maar wordt niet altijd begrepen. Piet (Axel Prahl), inmiddels vier jaar weduwnaar en de vader van Tom, is taxichauffeur en grijpt de liefde aan als een manier van overleven. Maar ook hij heeft moeite om zich te uiten.

Juliane Köhler speelde onder andere de hoofdrol in de met een Oscar bekroonde film ‘Nirgendwo in Afrika’ en is in ‘Mondkalb’ (dat stommeling of uilskuiken betekent) de absolute blikvanger. Zij blinkt uit met een sterk staaltje acteerwerk. Haar tegenspeler Axel Prahl biedt goed tegenspel, maar komt net iets te kort. De dertienjarige Leonard Carow scoort een voldoende, maar mist de ervaring om iets extra’s neer te zetten.

In ‘Mondkalb’ laat Sylke Enders op ontroerende wijze de innerlijke strijd zien die de hoofdpersonen ondergaan zonder dat het overdreven sentimenteel wordt. De kracht van de film is de combinatie van het script en het acteerniveau van de hoofdrolspelers. Geen goedkope effecten, maar goed uitgewerkte karakters en daarbij nog mooi camerawerk ook. Een must see!

Lodi Meijer