Monky (2017)

Recensie Monky CinemagazineRegie: Maria Blom | 90 minuten | avontuur, drama, familie | Acteurs: Julius Jimenez Hugoson, Eddie Hallgren, Johan Petersson, Matilda Forss Lindström, Nina Åkerlund, Ing-Marie Carlsson, Sofia Bach, Shebly Niavarani, Manfred Knapp

Een kinderfilm die vooral drijft op het thema reïncarnatie? Alle kans dat dat niet goed uitpakt en dat is dus ook gebeurd bij de Zweedse kinderfilm ‘Monky’.

Het zusje van Frank, Saga, houdt zielsveel van apen en gedraagt zich er ook als één. Haar bijnaam is dan ook Monky. Daarnaast is ze, zoals later blijkt, terminaal ziek. Na haar overlijden heeft het gezin het moeilijk, tot er op een goede dag een aapje bij de familie voor de deur staat. Frank is ervan overtuigd dat het aapje Monky is. Wat volgt is een verhaal over de avonturen die ze met Monky beleven en het accepteren van het verlies van Saga.

Volwassen thema’s dus, die voor kinderen een andere lading kunnen hebben en dus ook een andere aanpak vragen. En dat is niet helemaal gelukt. ‘Monky’ gaat vaak te kort door de bocht, zelfs voor kinderen. Na het overlijden van Saga tonen de makers slechts één scene om aan te geven dat de familie het zwaar heeft. De ouders zijn op elkaar aan het vitten en zijn lusteloos. Maar zodra het aapje voor de deur staat zijn ze binnen de kortste keren overtuigd dat het Saga is en lijkt alles pais en vree. Uiteraard kan de nieuwe situatie niet lang standhouden en moet er opnieuw een harde werkelijkheid geaccepteerd worden.

Daarnaast blijft het gissen of het aapje nu echt het overleden zusje is of niet. Dit zal bewust gedaan zijn, maar voor kinderen kan die onzekerheid afleiden van het verhaal dat verteld wordt. En zo blijft de film constant hikken op twee gedachten: serieuze thema’s enerzijds, maar te minimale uitwerkingen anderzijds. Dat is zonde want er had veel meer in kunnen zitten als ze hun doelgroep wat beter hadden ingeschat.

Er zijn redelijk wat “koddige” scènes die gemikt zijn op het laten lachen van het publiek. Maar inhoudelijk zijn ze zo ongemotiveerd dat het vooral doelloos voelt. Na het lachen blijft er te weinig over om leuk, leerzaam of zelfs alleen maar heel grappig te zijn. Het voelt vooral alsof de makers geen hoge pet van het begrip van kinderen op hebben en soms kiezen voor de makkelijke weg.

Ton te Slaa

Waardering: 2

Bioscooprelease: 8 november 2018
DVD-release: 21 maart 2019