Monsoon Wedding (2001)
Regie: Mira Nair |109 minuten | drama, komedie, romantiek | Acteurs: Naseeruddin Shah, Lillete Dubey, Shefali Shetty, Vijay Raaz, Tilotama Shome, Vasundhara Das, Parvin Dabas, Kulbhushan Kharbanda, Kamini Khanna, Rajat Kapoor, Neha Dubey, Kemaya Kidwai, Ishaan Nair, Randeep Hooda, Roshan Seth
In het eerste kwartier van ‘Monsoon Wedding’ komt het grootste deel van de personages al langs, wat er nogal wat zijn, en het zullen er alleen nog maar meer worden. Dit is aanvankelijk wat verwarrend, maar het maakt niet uit als je niet meteen weet wie wie precies is, want het verhaal blijkt overzichtelijk genoeg en je wordt als kijker direct in de chaos gegooid die ook de personages ten deel valt. Het draait hier namelijk om de familie Verma, een upperclass gezin uit New Delhi, die druk bezig is met de voorbereidingen voor de – gearrangeerde – bruiloft van dochter Aditi. Vader Lalit heeft het gevoel dat alle voorbereidingen op zijn schouders terecht komen, ondanks dat hij huwelijksplanner Dubey heeft ingehuurd, die op zijn beurt tussen al het werk door ook nog eens verliefd wordt op de hulp van de familie. Dochter Aditi probeert een eind te maken aan haar affaire met een getrouwde tv-presentator, maar begint te twijfelen over de bruiloft met Hermant, een Indiër die in Texas woont. Ondertussen moet de familie zich bezighouden met de tientallen gasten die van overal ter wereld naar New Delhi zijn gekomen om de feestelijkheden bij te wonen.
Het moderne en westerse karakter van de familie Verma wordt afgewisseld met traditionele Indiase gebruiken en de gearrangeerde bruiloft wordt gezien als de sleutel tot een succesvol huwelijk, met als beste voorbeeld pa en ma zelf, en verschillende ooms en tantes. Engelse dialoog wordt vlot afgewisseld met prachtige Punjabi-liederen. Deze tweedeling is een belangrijk onderdeel van de film, want naast duidelijke elementen uit de pure Bollywoodfilm – veel uitbundige muziek en dans, kleurrijke aankleding en romantische plotten – is er ook een andere kant aan de film. Hierin wordt uiting gegeven aan wat zwaardere, ‘Festen’-achtige verhaallijnen, die precies de goede dosis dramatiek met zich meebrengen en, wat de film aangenaam en verfrissend maakt; volop ironische grappen en zelfreflectie. Hierdoor wordt de film geloofwaardiger en krijgen de personages meer diepgang. Deze personages worden allemaal voortreffelijk neergezet, en hebben allemaal heel duidelijk hun eigen karakter. Natuurlijk helpt het ook dat de vrouwen vrijwel stuk voor stuk beeldschoon zijn en de mannen zeer charmant en innemend.
De prachtige setting van het grote huis met enorme tuin van de familie geeft een mooi, maar wel wat eenzijdig beeld, maar wordt gelukkig dikwijls afgewisseld met realistische beelden van een overvol New Delhi, vol met fietsen, mensen, auto’s en dieren. De algehele toon van de film blijft vrolijk en uitbundig, maar door de uiteenlopende karakters en verhaallijnen, geholpen door gewoonweg spetterende aankleding en muziek, is de film meer dan alleen een lust voor het oog en blijft het tot het eind boeiend.
Ruby Sanders
Waardering: 3.5
Bioscooprelease: 5 juni 2003