Monty Python and the Holy Grail – Special Features
De blu-ray-uitgave van ‘Monty Python and the Holy Grail’ is reden voor een feestje. Zoals eigenlijk iedere uitgave van deze komedie-klassieker dat is. De dvd had leuk geanimeerde menu’s en een aparte disc met extra’s. De blu-ray heeft niet alleen verbeterde beeld- en geluidskwaliteit, maar doet er, voor de aardigheid nog een paar extra’s bovenop. Voor een daarvan dient de kijker wel in het bezit te zijn van een iPad, maar dat mag de pret verder niet drukken. Verder staan de “gouwe ouwe” extra’s, die al op de dvd stonden, ook gewoon op deze blu-ray uitgave. Voor mensen die de film nog helemaal niet in het bezit hebben, is de aanschaf van de blu-ray dus sowieso een no-brainer.
‘Verloren animaties met Terry Gilliam’
De leukste nieuwe extra is toch wel de compilatie van niet gebruikte of verloren gewaande animaties van Terry Gilliam. Absurdistisch, grotesk, jolig, en, helemaal met de hierbij bedoelde geluidsband, vaak erg droogkomisch. Bekijk eerst de filmpjes met commentaar van de altijd levendige Terry Gilliam, en later met de oorspronkelijke geluidseffecten. We zien afbrokkelende, instortende kastelen, een groot hoofd met snor op benen met enorme billen, kleine riddertjes die deze reus in stukken hakken, en een slakkenhuis met het eerder genoemde hoofd met uitpuilende ogen, en een glibberig lijfje eronder. En nog veel meer middeleeuwse en absurdistische hersenspinsels van Gilliam, die zijn creaties overigens voor een groot deel gebaseerd heeft op illustraties uit een of ander oud boek. De animaties hebben soms wat weg van het werk van surrealisten als Luis Buñuel en Salvador Dalí, maar dragen altijd Gilliams eigen stempel.
Zoals gezegd staan er ook al eerder verschenen extra’s op de blu-ray disc. Een bloemlezing:
‘How to Use Your Coconuts’ (‘Hoe gebruik je kokosnoten (educatieve film)’ (2001)
Iedereen die de (hoofd)film heeft gezien, weet welke hilarische rol kokosnoten spelen. Noem het financieel aantrekkelijke alternatieven voor paarden. Michael Palin staat, gekleed in een pak en met een geleerde bril op zijn hoofd, vanachter een tafel te demonstreren hoe je van een kokosnoot twee lege helften moet maken. Regelmatig wordt er een close-up van de kokosnoot getoond terwijl deze wordt doorboord, doormidden wordt gehakt, of wordt leeggeschept, maar dan steeds door een hand van iemand: van een vrouw, of een gorilla bijvoorbeeld. Enigszins flauw, maar als je in de stemming bent, gaat het nog best. En dat is tenslotte ook onderdeel van de Python-humor. Echt leuk wordt het pas wanneer hij met een assistent laat zien hoe het overtuigend paardrijden met behulp van kokosnoten bereikt kan worden. De laatste helft van deze paar minuten zorgt ervoor dat je als kijker toch met een grote glimlach op het gezicht dit filmpje afsluit.
‘The Quest for the Holy Grail Locations’ (‘Op zoek naar de locaties’) (2001)
Zevenentwintig jaar na ‘Monty Python and the Holy Grail’ gaan Michael Palin en mede-regisseur van de film Terry Jones op zoek naar de oude locaties van de film, in Schotland en Engeland. Het gaat dan bijvoorbeeld om de paar kastelen waar ze gefilmd hebben en de grot waar Arthur en zijn ridders het moordzuchtige konijn tegenkwamen. Hoewel zo’n soort reünie potentieel heel vermakelijk en, ook de voor de kijker, een feest van herkenning kan zijn, valt de ervaring eerlijk gezegd een beetje tegen. Om te beginnen is het een beetje jammer en vreemd om maar twee van de Pythons daar rond te zien lopen en herinneringen te zien ophalen. Het is net alsof de rest is overleden en de film een soort respectvol eerbetoon is aan vervlogen tijden. Ook zijn deze mannen met zijn tweeën niet bepaald hilarisch. De Pythons werken toch vooral goed samen als groep en de pogingen tot humor zijn een beetje lauwtjes. Dat betekent niet dat deze tocht door het verleden helemaal niet interessant of vermakelijk is. Het is hoe dan ook leuk om details over de locaties en bijzonderheden tijdens het filmen te horen en wanneer Palin sommige dialoog naspeelt, inclusief de originele intonatie, wordt het meteen weer ouderwets gezellig. Verder is de regisseur van deze drie kwartier durende documentaire gelukkig zo slim geweest om op zoveel mogelijke relevante plekken en momenten scènes van de film in te voegen. Je krijgt dan meteen weer zin om ‘The Holy Grail’ in zijn geheel te gaan bekijken.
‘Lego Ridders: Monty Python and the Holy Grail in Lego’
Iedereen die ‘Monty Python and the Holy Grail’ gezien heeft, denkt op zijn minst aan drie dingen: de zwarte ridder in denial die doorvecht terwijl al zijn ledematen worden afgehakt; het snoezige witte konijntje dat onverwachte kracht en snelheid blijkt te bezitten; en het aanstekelijke lied van de “Knights of the Round Table”, wat een regelrechte karaoke- en partyhit is (geworden). Een stel creatieve animators en lego-fanaten – dat al verschillende filmmomenten en –personages in lego-vorm heeft gegoten – heeft zich door deze scène laten inspireren en na laten spelen door lego-poppetjes. En, het moet gezegd, het filmpje is erg goed gelukt. De originele shots worden vaak erg trouw nagebootst, en ook rekwisieten als bekers en pollepels komen gewoon in lego-vorm terug. Geinig is de manier waarop de klappende gevangene in de kerker wordt nagebootst – met een skeletje – en hoe hetzelfde ritme met editen wordt aangehouden. Ook de close-ups op dansende voeten doen het goed. Uiteindelijk gaat er natuurlijk niets boven de originele scène, maar de Lego-variant is een prima hommage.
En dit is nog lang niet alles. Zo zijn er bijvoorbeeld nog: audiocommentaar bij de film, karaoke-versies van de liedjes, outtakes en uitgebreide scènes (exclusief voor de blu-ray disc), en een stukje Japans nagesynchroniseerde ‘Holy Grail’. Extra’s variërend van aardig tot dijenkletsend.
In tegenstelling tot wat Gilliam in het commentaar bij zijn verloren animaties vertelt, is deze extra feature niet de enige reden waarom je de blu-ray zou moeten kopen. Want ook al lijkt hogere definitie vooral meerwaarde te hebben bij wonderschone, cinematografische kunststukjes, en nauwelijks relevant te zijn voor groezelige low budget-producties, is ‘Monty Python and the Holy Grail’ wel degelijk erg opgeknapt in zijn HD-presentatie. Het is gewoon nog meer genieten wanneer de sullige gezichtsuitdrukkingen, houdingen en gebaren, in al hun details waargenomen kunnen worden. En omdat het low budget-gehalte onderdeel is van de charme van de film is het beter kunnen zien van de primitieve aankleding en rekwisieten juist een voordeel. Wanneer er dan ook nog leuke nieuwe extra’s bij de film zitten, is het voor de echte fan geen kwestie van of, maar wanneer de blu-ray in huis komt.
Bart Rietvink
‘Monty Python and the Holy Grail’ verschijnt woensdag 19 september 2012 op blu-ray.