Morning Glory (2010)
Regie: Roger Michell | 107 minuten | komedie | Acteurs: Rachel McAdams, Harrison Ford, Diane Keaton, Patrick Wilson, Jeff Goldblum, 50 Cent, Alice Callahan, Arden Myrin, John Pankow, Steve Park, Vanessa Aspillaga, Lloyd Banks, Reed Birney, Liam Ferguson, Jayne Houdyshell, J. Elaine Marcos, Tony Yayo, Celeste Octavia, Carmen M. Herlihy, Sherman Alpert
Voor producenten, netmanagers en studiobazen telt maar één ding: kijkcijfers. Onderling vechten ze elke dag opnieuw een bittere strijd om de gunst van de kijker, die geen idee heeft hoe hij, door één druk op de knop van zijn afstandsbediening, een televisieprogramma, presentator of producent kan maken of breken. In Amerika speelt de strijd om de kijkcijfers een nog grotere rol dan in Nederland. ‘Serieuze’ nieuwsgaring wordt steeds verder naar de achtergrond gedrukt, ten gunste van entertainment. Het is Mike Pomeroy (Harrison Ford) in de romantische komedie ‘Morning Glory’ (2010) een doorn in het oog. De gelauwerde verslaggever is op een zijspoor geraakt bij tv-zender IBS, omdat er geen plaats meer is voor ouderwetse nieuwsgaring. Pomeroy, die er prat op gaat meer oorlogen verslagen te hebben dan menig collega en diverse toonaangevende prijzen op de schoorsteenmantel te hebben staan, piekert er niet over om zich te verlagen tot entertainment. Maar hij heeft buiten de jonge en energieke uitvoerend producent Becky Fuller (Rachel McAdams) gerekend…
Becky is verslaafd aan haar werk. Ze heeft geen tijd, en zeker geen aandacht, voor vriendjes, want ze is 24 uur per dag in de weer met het ochtendprogramma waar ze voor werkt. Maar dan staat ze ineens op straat: haar functie is wegbezuinigd. Wat nu? Hoewel haar moeder (Patty D’Arbanville) er een hard hoofd in heeft en vindt dat ze nu eindelijk die droom maar eens moet laten varen, houdt Becky stug vol. Ze solliciteert zich een ongeluk en wonder boven wonder ziet een cynische zenderbaas in New York (Jeff Goldblum) iets in haar. De opdracht die ze krijgt is echter een hels karwei: ze mag het ochtendprogramma ‘Daybreak’, dat op sterven na dood lijkt, nieuw leven inblazen. Alsof het nog niet lastig genoeg is om te moeten opboksen tegen kijkcijferkanonnen als ‘The Today Show’ en ‘Good Morning America’, moet ze ook de kibbelende presentatoren nader tot elkaar te brengen. Met Colleen Peck (Diane Keaton), die dit werk al een eeuwigheid doet en inmiddels nergens meer voor terugdeinst, kan ze nog wel praten maar de egocentrische Paul McVee (Ty Burrell) stuurt ze zonder pardon de deur uit. In haar zoektocht naar een nieuwe co-presentator naast Colleen stuit ze op Pomeroy. Een bizarre combinatie, maar Becky stelt alles in het werk om het te laten werken. Ze moet wel, want ‘Daybreak’ staat op de nominatie om definitief geschrapt te worden.
‘Morning Glory’ werd geregisseerd door Roger Michell, de man achter ‘Notting Hill’ (1999), en het scenario werd geschreven door Aline Brosh McKenna, die het publiek eerder wist in te pakken met ‘The Devil Wears Prada’ (2006). Succes verzekerd, zou je zeggen. Met ‘Morning Glory’ hebben ze een charmante, lichtvoetige komedie gemaakt, die niemand tegen het hoofd stoot en prettig wegkijkt. Van het verhaal, dat vrij voorspelbaar is, hoeft de film het niet te hebben. Daarom is het zo fijn dat de casting zo geweldig is. De knorrige Harrison Ford is nooit de meest sprankelende acteur geweest maar krijgt hier wél de leukste oneliners waardoor hij grappiger is dan we hem ooit zagen. Zijn gekibbel met Diane Keaton (die hier niet de meest uitdagende rol krijgt, maar wel van de gelegenheid gebruikmaakt aan te tonen dat ze over een perfecte komische timing beschikt) is hilarisch om te zien. Neem alleen al de scène waarin ze strijden om wie het laatste de kijkers gedag mag zeggen. Ook in kleinere rollen zien we prettige acteurs. Jeff Goldblum spat van het doek, terwijl het hem geen enkele moeite lijkt te kosten. Ook Patty D’Arbanville (in een minimale rol) en Matt Malloy als weerman Ernie zijn prima gecast.
Dé ster van de film is echter Rachel McAdams. Dankzij haar frisse, levendige verschijning gaan we haar personage – in feite een workaholic eerste klas – meer dan sympathiek vinden. Ze komt over als klungelig en onzeker, maar eenmaal op de werkvloer lijkt ze precies te weten wat ze doet. Dat zelfs Pomeroy (door zijn collega’s de op twee na vervelendste mens op aarde genoemd – na Kim Jong-Il en Angela Lansbury) dankzij haar ontdooit, is goed te begrijpen. McAdams toont met deze rol aan dat haar ranke schouders sterk genoeg zijn om een complete film op te dragen, al krijgt ze hier uiteraard wel steun van zwaargewichten Ford en Keaton. Becky Fuller is een meisje dat getrouwd is met haar werk. Dat de romance met collega Adam Bennett (Patrick Wilson, die hier vooral de functie van ‘eye-candy’ heeft) niet goed uit de verf komt, heeft daar alles mee te maken. Twee relaties is er voor Becky één te veel.
‘Morning Glory’ is een fijne ‘niets-aan-de-hand-film’, die sterk leunt op de uitstekende performances van sterren McAdams, Ford en (in mindere mate) Keaton. Natuurlijk, het verhaal is voorspelbaar en flinterdun, maar McAdams zet de kijker met haar sprankelende aanwezigheid met gemak naar haar hand. Daarmee is ze niet alleen de voornaamste reden om ‘Morning Glory’ te gaan kijken, maar zet ze zichzelf definitief op de kaart als actrice.
Patricia Smagge
Waardering: 3.5
Bioscooprelease: 20 januari 2011