Mosquita y Mari (2012)
Regie: Aurora Guerrero | 85 minuten | drama | Acteurs: Fenessa Pineda, Venecia Troncoso, Joaquín Garrido, Laura Patalano, Dulce Maria Solis, Marisela Uscanga, Melissa Uscanga, Omar Leyva, Armando Cosio, Tonita Castro, Paul Alayo, Virginia Montero, Samy Zaragoza, Johnny Rios, Annie McKnight, Violet Fernandez, Ezequiel Jimenez, Gabriela Jacqueline Flores
‘Mosquita y Mari’, de eerste lange speelfilm van regisseuse Aurora Guerrero, vertelt het bescheiden verhaal van twee jonge chicanas, tienerdochters van Mexicaanse immigranten, in Los Angeles’ grotendeels door Mexicaanse immigranten bewoonde wijk Huntington Park.
Regisseuse Guerrero is zelf in een soortgelijke wijk opgegroeid, en is jarenlang actief geweest als buurtwerker in vergelijkbare wijken. Ze probeert het geluid uit de Chicanagemeenschap te laten horen; niet door stereotypes als jeugdbendes of geweld te tonen, maar juist door het dagelijkse, niet direct spectaculaire bestaan te verbeelden dat zoveel immigranten leiden. Hardwerkend, een beter leven voor hun kinderen proberen te bewerkstelligen, maar ook vaak zwijgend, blind voor wat de volgende generatie bezighoudt. Guerrero herinnert zich dit uit haar eigen jeugd; er werd binnen het gezin, hoe hecht ook, nauwelijks echt gepraat, net zoals in de gezinnen van zowel Yolanda als Mari. Gepraat en geroddel binnen de gemeenschap is er des te meer, met als gevolg een nog grotere drang om de schone schijn op te houden.
De ouders van Yolanda (Fenessa Pineda) zijn bescheiden, rechtschapen immigranten die alle hoop gevestigd hebben op hun enige dochter. Haar opleiding is het allerbelangrijkst en Yolanda’s toekomst verenigt alle verloren dromen van beide ouders in zich. Afleidingen moeten tot het minimum beperkt worden en worden dientengevolge ook liever niet besproken. Mari (Venecia Troncoso) is met haar jonge, alleenstaande moeder en kleine zusje in het huis tegenover dat van Yolanda en haar ouders komen wonen, waar ze maar nauwelijks rond kunnen komen. Om de huur te kunnen betalen, moet ook Mari een steentje bijdragen, wat ze probeert door op straat flyers uit te delen. Wanneer de financiële situatie verergert, schuwt de geharde Mari minder voor de hand liggende oplossingen niet.
Yolanda, door Mari liefkozend Mosquita genoemd, omdat ze zo onschuldig is en eruit ziet als een ‘klein vliegje’, ontmoet haar nieuwe buurmeisje officieel voor het eerst op school, waar ze min of meer gedwongen worden samen te werken omdat Mari nog geen lesboeken heeft. Ze lijken op het eerste gezicht volstrekt verschillend: Yolanda vriendelijk, ingetogen en gereserveerd en Mari hard, brutaal en sensueel. Yolanda besluit Mari deelgenoot te maken van haar overtuiging dat onderwijs een groot goed is en niet alleen voor braveriken, maar juist ook voor een type als Mari, zodat ze een middelvinger kan maken naar iedereen die geen grote toekomst voor haar verwacht. De twee ontwikkelen een hechte vriendschap, die in ieder geval voor Yolanda heftiger gevoelens doet ontwaken dan ze durft toe te geven of met iemand bespreken kan.
Ondanks dat de beelden op momenten – bijvoorbeeld wanneer de twee meisjes samen op een fiets zitten en hun handen en haren in slow motion door de wind wapperen – wat clichématig aandoen, draagt de zangerige cameravoering ook bij aan het sferische karakter van de film, die vooral op dat vlak goed geslaagd is. Anderhalf uur waan je je in de barrio latino van Mosquita en Mari, hun wereld waar alles ‘chicana’ is, waar Spaans en Engels worden afgewisseld met argeloos gemak en waar de klanken van de cumbia, norteño en mariachi zich rustig vermengen met ska, reggae en Noord-Amerikaanse pop. Muziek is voor Guerrero duidelijk een belangrijk ingrediënt, en geeft de film het nodige extra gewicht mee.
Een klein verhaal als dit heeft geen groots plot of einde nodig om te slagen. Je hoeft als kijker dan ook niet direct vreselijk veel gevoelens te krijgen voor de twee hoofdpersonages om ze te geloven. De film biedt voor de buitenstaander een realistisch inkijkje in hun levens, en zal voor latino-gemeenschappen in de VS waar Guerrero zich hoofdzakelijk op richt veel (h)erkenning betekenen.
Ruby Sanders
‘Mosquita y Mari’ verschijnt dindsag 13 november 2012 op DVD.