Mothers’ Instinct (2024)

Regie: Benoît Delhomme | 94 minuten | drama, thriller | Acteurs: Anne Hathaway, Jessica Chastain, Josh Charles, Caroline Lagerfelt, Anders Danielsen Lie, Keeley Miller, Steve Routman, Baylen D. Bielitz, Eamon Patrick O’Connell, Lauren Yaffe, T.L. Flint, Alexander Blaise, Joel Nagle, Scott Robertson, Larry Petersen, Gina Guzzi Francia, Arlo Smith

Voor de burenruzie in ‘Mothers’ Instinct’ met steractrices Jessica Chastain en Anne Hathaway is het goed mogelijk dat de rijdende rechter het liefst een blokje omrijdt. Bij deze psychologische thriller komt er namelijk veel meer kijken dan het meetlint van een ambtenaar van het kadaster en enkele sussende woorden van een televisiepersoonlijkheid.

Twee powerkoppels, in zoverre je daar in de jaren zestig in Amerika van kan spreken, hebben naast het buurschap een hechte vriendschap. Damian (Josh Charles) is werkzaam als adviseur in de farmaceutische industrie en Simon (Anders Danielsen Lie) als manager bij een groot, onbenoemd, bedrijf. Hoewel de vrouw van laatstgenoemde, Alice (Chastain), journalistieke ambities heeft, zijn zij en Celine (Hathaway) huisvrouwen die voornamelijk bezig zijn met hun kroost en het volgende cocktailfeestje in de witte welvarende buitenwijk. Het is als wat er thuis gebeurt wanneer ‘Madmen’ (Matthew Weiner, 2007-2015) op kantoor is.

Beide echtparen hebben een zoontje van ongeveer dezelfde leeftijd. Theo (Eamon O’Connell) van Alice heeft een levensgevaarlijke notenallergie en Max (Baylen D. Bielitz) van Celine lijkt zo uit ‘The Omen’ (Richard Donner, 1976) te zijn weglopen. Je kan het bijna uitspellen: op een zomerse namiddag komt één van de zoons noodlottig aan zijn eind. Gedurende de rouwperiode geven de vriendinnen elkaar over en weer de schuld van wat er is gebeurd.

Onderwijl verliezen de mannen zichzelf in koelbloedig verstand of zoetgevooisde drank.
Na het grote verlies brokkelt het perfecte plaatje van goede buren en harmonieuze huwelijken snel af. Misschien kan je daarom beter een vraagteken aan de titel toevoegen. Want veroorzaakt de druk om de beste huisvrouw en moeder te zijn niet voor enorme stress en paranoia? En verhult het klein huiselijk geluk niet slechts gefnuikte carrièreambities en relatieproblemen? De onmogelijke spagaat tussen hun verlangens en de werkelijkheid, zet de schijnbaar idyllische bestaan van de vrouwen permanent onder spanning.

Even heb je het gevoel dat ‘Mothers’ Instinct’ een interessante weg inslaat. Maar het wringt zijn premisse, het verlies van een kind, uit als een overrijpe citroen. Wat in het afvoerputje overblijft, is weinig meer dan witte pulp. Nochtans voel je de bereidheid bij Chastain en Hathaway (de mannenrollen zijn haast verwaarloosbaar) om de pannen van het dak te spelen en steekt debuterend regisseur Benoît Delhomme, die hoofdzakelijk cinematograaf is, zijn voorliefde voor Alfred Hitchcock niet onder stoelen of banken. Echter de acteurs raken verstrikt in een onhandig en overvol plot. De catastrofale wendingen stapelen zich zo snel op, als een dronken tol spint de kijker mee rond, dat je steeds minder van mogelijke motivaties kan maken.

Bij het zien van deze halfbakken intuïtie voor de balans tussen ernst en sensatie zal Hitchcock ietwat smalend hebben gelachen. Hij wist hoe moeilijk het was om die balans te kalibreren en te bewaken. Voortdurend loopt ‘Mothers’ Instinct’ recht de vuurzee van het drama in en doet weinig aan getimede verfijning. Kijk het daarom vooral als je van onbedoelde kitsch smult.

Roy van Landschoot

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 9 mei 2024