Mr. Nobody (2009)

Regie: Jaco van Dormael | 138 minuten | drama, romantiek, fantasie, science fiction | Acteurs: Jared Leto, Diane Kruger, Sarah Polley, Linh Dan Pham, Natasha Little, Rhys Ifans, Toby Regbo, Juno Temple, Clare Stone, Thomas Byrne, Audrey Giacomini, Laura Brumagne, Allan Corduner, Daniel Mays, Michael Riley, Harold Manning, Roline Skehan, Pascal Duquenne, Noa De Costanzo, Chiara Caselli, Nathan Boydell, Vincent Dupont, Juliette Van Dormael, Léa Thonus, Anaïs Van Belle

Het principe is heel eenvoudig. Stel je voor dat je ouders vroeger naar Chili waren geëmigreerd. Dan had je dus een heel ander leven geleid. En stel je voor dat je in dat andere leven op een dag niet linksaf was gegaan maar rechtsaf. Dan had je dus nooit de vrouw ontmoet met wie je later zou trouwen. Kortom, bij iedere keuze die je maakt of die anderen voor je maken, gaat er een alternatief leven verloren. Tel je alle keuzen in je leven op, dan had je wel duizend andere levens kunnen leiden.

De internationale co-productie ‘Mr. Nobody’ is volledig gebouwd rond dit principe. Een 120-jarige man kijkt op zijn sterfbed terug op alle levens die hij had kunnen leiden. Hoe verschillend die levens ook zijn, ze herbergen dezelfde kolossale waarheden: dat op het eind de dood wacht en dat de Beatles gelijk hadden toen ze zongen dat all you need is love. Want hoe moeizaam het leven ook is, zonder liefde kan geen mens.

Het resulteert in een vermakelijke film die een mengelmoes is van ‘The Curious Case of Benjamin Button’ (vooral de zwaar aangezette romantiek), ‘Lola Rennt’, ‘The Butterfly Effect’, ‘The Girl who Leapt through Time’ en ‘Sliding Doors’. Wat regisseur Jaco van Dormael zelf inbrengt is de heerlijk speelse stijl, zoals we die nog kennen van zijn debuut ‘Toto le Héros’. De film staat bol van visuele spielerei, van een van bovenaf gefilmde noodlotsdruppel tot een originele blik op het jaar 2092.

Zoals bij een licht filosofisch onderwerp hoort, komen er in ‘Mr. Nobody’ heel wat wetenschappelijke aardigheidjes voorbij. Van de overgeërfde angst van kuikens voor roofvogels tot de beroemde tweede wet van de thermodynamica. Ook deze feitjes worden speels gebracht, maar samen met het hoge tempo en de lange speelduur wordt het soms een beetje veel. Omdat ook de liefdesverwikkelingen in het middendeel wat stroperig worden, had ‘Mr. Nobody’ best met een half uurtje minder gekund.

Neemt niet weg dat dit een aanrader is voor liefhebbers van intelligente en fantasievolle films. Voor wie daar niet van houdt, is er nog altijd de lekkere muziek (Eurythmics, Pixies, Satie) de parade aan mooie mensen (Jared Leto, Diane Kruger) en een masterclass acteren van Sarah Polley.

En voor wie het principe nog altijd niet begrijpt: stel je voor dat deze recensent had gekozen voor een fatsoenlijke carrière in plaats van dit vrijblijvend gefröbel. Dan had jij, lezer, misschien niet gekozen voor deze fijne film, waar jij jouw latere echtgenote ontmoette die nu van je wil scheiden met meeneming van je halve kapitaal. Want zo gaan die dingen.

Henny Wouters

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 3 juni 2010