Mrs Henderson Presents (2005)

Regie: Stephen Frears | 103 minuten | drama, komedie | Acteurs: Judi Dench, Bob Hoskins, Will Young, Christopher Guest, Kelly Reilly, Thelma Barlow, Anna Brewster, Rosalind Halstead, Sarah Solemani, Natalia Tena, Thomas Allen, Richard Syms, Ralph Nossek, Camille O’Sullivan, Doraly Rosen, Matthew Hart, Tony De La Fou, Dorian Ford, Lloyd Hutchinson, Toby Jones, Christopher Logan, Michael Culkin, Samuel Barnett

Gebaseerd op ware gebeurtenissen is ‘Mrs Henderson Presents’ een innemende en bij vlagen wervelende film over de Londense theaterwereld eind jaren 30, begin jaren 40 van de vorige eeuw. Het is in de eerste helft vooral erg humoristisch door het kordate optreden van Mrs Henderson (een voortreffelijke Dench) en daarnaast een nostalgische ode aan de vervlogen tijd van de revues. Destijds was dat zo’n beetje het enige entertainment wat er bestond naast de opkomende radioprogramma’s en waren de shows met zang en dans vergelijkbaar met de populariteit van musicals nu. De scènes die in de film getoond worden van de optredens, laten in al hun vertederende oubolligheid zien hoe onschuldig en amateuristisch het eigenlijk allemaal was, vergeleken met de gladde en strakke werkwijze die vandaag de dag gehanteerd wordt bij theatershows. En dat maakt de film op zich al de moeite waard.

De pogingen van Mrs Henderson om naakte meisjes op te laten treden, zorgt voor danig wat opschudding in de behoudende jaren dertig. Hier komt de persoon van de Lord Chamberlain om de hoek kijken, die als hoffunctionaris tevens de vergunningen afgeeft voor de theaters (dit werd pas eind jaren 60 van de vorige eeuw afgeschaft). De functie van Lord Chamberlain wordt bekleed door Lord Crower, een stijf Brits heerschap. Crower wordt neergezet door Christopher Guest (die zelf van Engelse adel is, maar vooral bekend als Nigel Tufnel uit ‘This Is Spinal Tap’ en als man van Jamie Lee Curtis) als een typische Brit met een stiff upper lip. Hierdoor wordt de scène waarin Crower de vrouwelijke anatomie wil beschrijven ronduit hilarisch te noemen.

Uiteraard krijgt Mrs Henderson (deels) haar zin en mogen er naakte meisjes in de revue optreden. Mits ze stilstaan als beelden in een museum. Dit levert natuurlijk weer de nodige grappige momenten op.

Halverwege verandert de toon echter behoorlijk, als door het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog en de bombardementen op Londen een nieuwe geest van onverzettelijkheid heerst. The show must go on, is het devies, maar ook vooral omdat de mensen het zelf wilden. Een ontspannen verzetje is het oppeppertje wat het publiek nodig heeft. Dit geldt niet in de laatste plaats voor de jonge soldaten die binnenkort naar het front gestuurd zullen worden.

De film wordt gedragen voor de geweldige acteerprestaties van Judi Dench als Mrs Henderson en Bob Hoskins als Vivian Van Damm. De twee kibbelen en bekvechten heel wat af, maar de genegenheid die ze voor elkaar voelen is overduidelijk voelbaar aanwezig. De dialogen tussen die twee zijn ijzersterk, evenals de gesprekken die Mrs Henderson voert met haar goede vriendin Lady Conway (Barlow), die al langer weduwe is en handige tips geeft.

In de bijrollen een aardige rol van Will Young, winnaar van Pop Idols, als zanger en danser bij het gezelschap en Kelly Reilly als de pittige Maureen, het meest populaire naaktmodel op het podium.

De sfeertekening is nagenoeg perfect vanaf de fraaie eigentijdse aantiteling en is daarna vooral te danken aan de geweldige aankleding van kostuums, make-up en decors. Twee keer komt zelfs Piccadilly Circus voorbij zoals het er destijds uitzag, wat door de makers erg mooi is uitgevoerd. Alleen wat overzichtsplaatjes van een brandende skyline van Londen zien er een beetje nep uit. Ook de choreografie verdient een pluim en laat zien hoe swingend de shows destijds waren. Een prettige film die niet de aandacht gekregen heeft die het onmiskenbaar heeft verdiend.

Hans Geurts

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 12 januari 2006