Mummies (2023)

Recensie Mummies CinemagazineRegie: Juan Jesús García Galocha | 89 minuten | animatie, komedie | Nederlandse stemmencast: Stefania Liberakakis, Jonathan Vroege, Aïden Joshua Maij, Marcel Jonker, Boyan van der Heijden, Fred Meijer, Darren van der Lek, Juneoer Mers, Valentijn Bernard, Daphne Flint, Carolina Dijkhuizen, Ruben Lürsen, Marloes van den Heuvel, Louis van Beek | Originele stemmencast: Óscar Barberán, Ana Esther Alborg, Luis Pérez Reina, María Luisa Solá, Jaume Solà, José Luis Mediavilla, José Javier Serrano Rodríguez, Aleix Estadella, María Moscardó, Juan Carlos Gustems, Roberto Cuenca Martínez, Karina Pasian

Warner Brothers heeft ontdekt dat er in Zuid-Europa flink aan de weg getimmerd wordt op het gebied van tekenfilms en de handen ineengeslagen met 4Cats Pictures SL, Anangu Grup SLU en Moomios Moovie AIE, een drietal kleine Spaanse animatiestudio’s. Ook Atresmedia Cine, MOVISTAR+ en TV3 droegen, onder het mom van vele kleintjes maken één grote, bij aan de totstandkoming van de productie ‘Mummies’ (2023). Juan Jesús García Galocha – ‘Galo’ voor intimi – werd binnengeharkt om een avontuurlijk verhaal te schrijven en de verfilming ervan te regisseren. Galo was eerder als art director betrokken bij de filmreeks rond Ted (oorspronkelijk Tadeo Jones genaamd), een Indiana Jones-achtig personage dat in 2004 voor het eerst in een korte film verscheen en sinds 2012 de hoofdrol speelt in zijn eigen reeks lange(re) animatiefilms. De Spanjaarden, of toch in elk geval Galo, zijn gek op avonturenverhalen die zich afspelen in het oude Egypte. Voor zijn allereerste avondvullende speelfilm ging Ted (of Tadeo) al op zoek naar de schat van de mummie. Maar daarmee is de kous voor Galo nog niet af. Dus speelt zijn regiedebuut zich ook af in het oude Egypte.

Of tenminste, gedeeltelijk dan. De film speelt zich namelijk in de tegenwoordige tijd af. Het blijkt dat in het hedendaagse Egypte een verborgen mummiestad onder de grond bestaat. Daar leven de mummies een bestaan waar men in de bovenwereld niets van af weet. Zo is er prinses Nefer, die zich opgesloten voelt in het paleis van haar vader, de farao. Ze zou het liefste de wijde wereld intrekken, op avontuur. Maar dat gaat niet. En nu dreigt haar gouden kooi nog beklemmender te worden, want de farao wil dat zijn dochter gaat trouwen. Om te bepalen met wie, wordt een mythische feniks erop uitgestuurd om de gelukkige aan te wijzen. Door een ongelukkige samenloop van omstandigheden landt de vogel bij Thut, die ooit een succesvol wagenmenner was, maar na een ongeluk abrupt besloot te stoppen. Sindsdien teert hij op zijn oude roem, of wat daar nog van over is. Niet bepaald een match made in heaven dus. Nefer en Thut hebben er beiden geen zin in om met elkaar te trouwen, maar lijken weinig keus te hebben. Thut moet de trouwring met zijn leven bewaken tot de bruiloft, maar het loopt allemaal net even anders dan verwacht. In de bovenwereld komt de snode archeoloog annex museumconservator Carnaby de ring namelijk op het spoor én weet het sieraad in handen te krijgen. Thut, Nefer en Thuts kleine broertje Sekhem moeten slim samenwerken om de ring terug te halen, voordat Carnaby deze uitstalt in zijn museum in Londen.

Een mummie die door de stad wandelt en met moderne apparaten zoals mobieltjes speelt, dat zagen we ook al in ‘Ted & De magische smaragd’ (2022). Het schrijverstrio – naast Galo zelf ook Jordi Gasull en Javier Barreira – sleepte met hun scenario voor ‘Ted & De schat van de mummie’ (2012) een Goya Award in de wacht en voelde kennelijk niet zo’n sterke behoefte om een andere wereld dan het oude Egypte te ontdekken. Daardoor voelt ‘Mummies’, voor iedereen die de Ted-films gezien heeft, een beetje als een herhaling van zetten en dat bemoeilijkt het om deze film op zijn eigen merites te beoordelen. De makers hebben hun fantasie de vrije loop gelaten en dat levert soms vervreemdende elementen op (waarom zien Nefer, Thut en Sekhem er alleen als mummies uit op foto’s en niet ‘in het echt’?) en ook enkele sterke vondsten. Dat het drietal in hun zoektocht naar de ring bijvoorbeeld ineens op een podium in West End belanden, middenin een voorstelling van ‘Aida’, is leuk bedacht. Dat Nefer vervolgens zo nodig een carrière als popzangeresje wil najagen, komt minder goed uit de verf. Dat lijkt alleen handig om een soundtrack aan de film te kunnen ophangen. Zeker omdat Nefer haar ambities ook zo weer aan de kant schuift. Het drietal originele liedjes waarmee de film op de proppen komt, worden in de Nederlandse versie ingezongen door Stefania Liberakakis. Andere stemmen die te horen zijn in de Nederlandse versie zijn die van Jonathan Vroege, Aïden Joshua Maij, Marcel Jonker, Ruben Lürsen, Marloes van den Heuvel en Carolina Dijkhuizen.

Wat betreft het niveau van de animaties komt ‘Mummies’ er maar bekaaid van af. Het oogt allemaal net iets te gemakzuchtig, te doorsnee, te weinig ‘eigen’. Het verhaal is best spannend, zeker voor de kijkers tot een jaar of twaalf, op wie de film in eerste instantie gericht is. Hier en daar zit een goede woord- of beeldgrap verborgen. En het tempo ligt lekker hoog. Daardoor heb je amper tijd om te blijven hangen bij dingen die niet kloppen, niet (goed) worden uitgelegd of die simpelweg niet kunnen. Al zal de jonge doelgroep zich daar totaal niet bewust van zijn. Voor hen is ‘Mummies’ ongetwijfeld meeslepend, grappig en avontuurlijk genoeg.

Patricia Smagge

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 22 februari 2023
Digital download-release: 14 juni 2023
VOD-release: 14-juni 2023
DVD-release: 14 juni 2023