My Big Gay Italian Wedding – Puoi baciare lo sposo (2018)

Recensie My Big Gay Italian Wedding CinemagazineRegie: Alessandro Genovesi | 89 minuten | komedie, drama | Acteurs: Cristiano Caccamo, Salvatore Esposito, Diego Abatantuono, Monica Guerritore, Diana Del Bufalo, Dino Abbrescia, Beatrice Arnera, Rosaria D’Urso, Antonio Catania, Enzo Miccio

In het vooruitstrevende Berlijn is het een stuk makkelijker om gay te zijn dan in het katholieke Italië. Het Italiaanse koppel Paolo (Salvatore Esposito) en Antonio (Cristiano Caccamo) wonen dan ook al een tijdje samen in Berlijn, maar het is tijd voor de volgende stap in hun relatie. ’My Big Gay Italian Wedding’ opent met een montage waarin Antonio de liefde verklaart aan zijn vriend en hem vervolgens ten huwelijk vraagt. Paolo zegt ja, maar niet veel later krijgt het stel al ruzie, omdat Antonio nog steeds de magische woorden “Ti amo” (“ik hou van je”) niet over zijn lippen krijgt. “Anch’io” (“ik ook van jou”) lukt dan weer wel.

De relatiestruggles zijn nog niet voorbij, want er is nog meer dat Paolo dwarszit. Zo heeft Antonio zijn ouders nog steeds niet verteld dat hij homoseksueel is. Om te bewijzen dat hij echt wel van zijn vriend houdt, gaat de heren naar het Italiaanse Civita di Bagnoregio, waar Antonio’s vader (Diego Abatantuono) burgemeester is. Met in hun kielzog Benedetta (Diana Del Bufalo), hun huisgenote met een vadercomplex en kersverse huurder Donato Lavopa, een man van middelbare leeftijd die meegaat “omdat hij in een moeilijke periode zit van zijn leven, en niet alleen kan zijn”.

Dit bijzondere gezelschap komt in een nog bijzonderder omgeving terecht; Civita di Bagnoregio is een prachtig bergdorp, waarvan een lange en smalle voetgangersbrug de enige toegangsroute is. Er zijn een paar ongemakkelijke momenten, maar Antonio’s ouders begroeten de vrienden hartelijk, Pas tijdens het eten, wanneer Antonio een ongekend lange aanloop neemt om tegelijkertijd uit de kast te komen én zijn ouders van zijn trouwplannen op de hoogte te stellen, blijkt hoe de vlag ervoor hangt. Mamalief accepteert de relatie, maar stelt wel (onmogelijke) eisen aan het huwelijk. Vader, die zich bij een gemeenteraadsvergadering nog van zijn meest liberale kant heeft laten zien met betrekking tot de opvang van vluchtelingen, weigert in te zien dat hij weinig anders kan doen dan zijn zoons keuze toe te juichen.

‘My Big Gay Italian Wedding’ (de originele Italiaanse titel ‘Puoi baciare lo sposo’ betekent ‘Je mag de bruidegom kussen’) is een drama met flauwe komische momenten. Zo eist Antonio’s moeder dat ook Paolo’s moeder bij het huwelijk aanwezig moet zijn, ook al heeft hij al drie jaar geen contact meer met haar. Komt het dan even mooi uit dat Donato al in het begin van de film aan heeft gegeven zich graag te verkleden als vrouw. De film schommelt voortdurend tussen drama en komedie in, maar eigenlijk zijn de serieuze momenten zo gewichtig (twee mensen hebben een zelfmoordpoging gedaan, verbroken familiebanden) dat de humor niet aanslaat. Antonio’s vader geeft aan een bloedhekel aan musicals te hebben (heel cliché, maar alle gays houden daar blijkbaar van), en je raadt al hoe ‘My Big Gay Italian Wedding’ eindigt: met een groots musicalnummer na het jawoord… Wel goed gechoreografeerd, dat dan weer wel.

Het feit dat er in het conservatieve Italië nog geen paren van een gelijk geslacht in het huwelijk mogen treden en er toch een film gemaakt wordt met dit thema, is natuurlijk alleen maar toe te juichen en ‘My Big Gay Italian Wedding’ is zeker de moeite waard als je nieuwsgierig bent naar de bijzondere setting, maar verder dan luchtig vermaak komt het niet.

Monica Meijer

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 30 augustus 2018