My Daughter, My Angel – Ma fille, mon ange (2007)

Regie: Alexis Durand-Brault | 82 minuten | drama, thriller | Acteurs: Michel Côté, Karine Vanasse, Dominique Leduc, Laurence Leboeuf, Christian Bégin, Pierre-Luc Brillant, Serge Houde, Alain Fournier, Laurent Allaire, Nicolas Canuel, Hélène Florent, Patrick Baby, Steve Berthelotte, Lise Roy, Rosalie Thouin, Sylvie Potvin, Christine Beaulieu, Antoine Vézina, Delphine Delaunay, Bruno Tremblay, Robert Paul Chauvelot, Sylvain Rocheleau, Sophie Lavallée, Julien Rémillard, Jacques Lapointe, Nathalie St-Vincent, Marie-Line Cloutier

In de seksindustrie valt grof geld te verdienen, maar dat gaat altijd ten koste van iets. Familiebanden komen op de tocht te staan, men vlucht in drugs of alcohol of raakt verstrikt in een web van criminaliteit. Nathalie Dagenais (Karine Vanasse), de hoofdpersoon uit ‘My Daughter, My Angel’ (‘Ma fille, mon ange’), weet er alles van. Op haar achttiende vertrok ze vanuit het landelijke Québec naar de grote stad – in dit geval Montréal – om te studeren. Daar raakt ze in contact met allerlei louche figuren die haar gouden bergen boden. In ruil daarvoor moet ze zichzelf wel blootgeven – letterlijk wel te verstaan. Ze laat zich inpalmen en binnen de kortste keren wordt ze gevraagd mee te spelen in een harde pornovideo, die live op internet te zien zal zijn. Haar naïviteit brengt haar in dubieuze situaties. Maar gelukkig heeft ze liefhebbende ouders die er alles aan doen om hun kleine ‘engel’ te redden uit de klauwen van de pornobazen.

Alexis Durand-Brault koos een actueel onderwerp als thema voor zijn regiedebuut. Hij werkt daarbij vanuit een zorgwekkende zaak die de recherche van Montréal bezighoudt. Op woensdag 19 mei werd het levenloze lichaam van Max Bissonnette (Pierre-Luc Brillant) gevonden. Zijn doodsoorzaak roept vragen op, helemaal wanneer men ontdekt dat Max een belangrijke speler in de Frans-Canadese seksindustrie was. Rechercheur Michel Desrennes (Christian Bégin) gaat op onderzoek uit en stuit op Nathalie, met wie het slachtoffer juist die woensdag een film op zou nemen. Hij besluit haar op te zoeken in haar ouderlijk huis, ver weg van de grote stad. Haar vader Germain (Michel Coté), een invloedrijke politicus, weet meer dan je op het eerste gezicht zou denken. Hij heeft een week eerder per toeval ontdekt waar zijn dochter haar geld mee verdient en is op stel en sprong naar Montréal vertrokken. Heeft hij, in zijn onstuitbare drang om zijn dochter te redden, een moord op zijn geweten? En wat is de rol van Nathalie zelf in dit misdrijf?

‘Ma fille, mon ange’ is een kleine, maar intelligente thriller uit het Franssprekende deel van Canada. Het scenario, van debutant Pierre Szalowski, steek voor het overgrote deel prima in elkaar. De personages zijn stuk voor stuk bijzonder gelaagd, wat ze realistisch maakt. Iedereen heeft zowel een goede als een minder goede kant. Zo probeert Germain dan wel de redder in nood te zijn voor zijn jonge dochter, aan de andere kant surft hij ook op duistere erotische websites rond terwijl zijn vrouw boven in bed op hem ligt te wachten. Pornobaas Luc Barbeau (Nicolas Canuel) verdient dan wel bakken met geld met het uitbuiten van jonge meisjes, hij geeft Nathalie ook de mogelijkheid om eruit te stappen als ze dat wil. En Nathalies beste vriendin Angélique (Laurence Leboeuf) probeert haar ervan te overtuigen dat ze verkeerd bezig is, terwijl ze zelf een strippende junk is. Geen enkel personage is heilig en dat is absoluut te prijzen. Szalowski speelt bovendien op interessante wijze met de tijd, waardoor je vooral in het begin even goed op moet letten. Het acteerwerk is van een aanzienlijk niveau, al komt hoofdrolspeelster Vanasse soms wat flegmatiek over. Een groot contrast met levendige en kleurrijke Leboeuf; je zou denken dat zij meer geschikt was voor de hoofdrol. Michel Coté, die met een beetje fantasie door kan gaan voor de Frans-Canadese versie van Michael Douglas, windt de kijker eveneens met gemak om de vinger.

Maar deze prent heeft ook zo zijn mindere kanten. Het grootste manco is het einde. Szalowski komt met een uitleg op de proppen die zelfs met de beste wil van de wereld niet acceptabel te noemen is. Juist doordat de opbouw naar dit slotakkoord zo verrassend sterk is, valt het contrast met het teleurstellende einde extra op. Het lijkt erop alsof een en ander simpelweg is afgeraffeld om er maar een einde aan te breien. Eeuwig zonde van deze verder zo zorgvuldig opgebouwde film! Er was best nog wel wat tijd om met een sluitende verklaring te komen, want met zijn 82 minuten is deze prent nu niet bepaald lang te noemen. Verder is de film niet bijzonder inventief gefilmd. Sterker nog, bij vlagen heb je het idee naar een televisiefilm te kijken. En met alle respect, die zijn doorgaans toch – zeker op het visuele vlak – van mindere kwaliteit. Ook de muziek voegt nauwelijks wat toe en wekt zo nu en dan zelfs op de zenuwen.

Jammer dat regisseur Alexis Durand-Brault en scriptschrijver Pierre Szalowski niet wat meer zorg hebben besteed aan het einde van hun film. Verder zit ‘My Daughter, My Angel’ namelijk best aardig in elkaar. Het acteerwerk is over het algemeen goed en het verhaal weet tot op tien minuten van het einde te overtuigen en te boeien. Door het belachelijke slotakkoord dondert de film echter als een kaartenhuis in elkaar. Het eindoordeel valt nog net positief uit, maar er had voor ‘My Daughter, My Angel’ absoluut meer in het vat gezeten.

Patricia Smagge