My Girl 2 (1994)
Regie: Howard Zieff | 99 minuten | drama, komedie, familie, romantiek | Acteurs: Anna Chlumsky, Dan Aykroyd, Christine Ebersole, Jamie Lee Curtis, Richard Masur, Austin O’Brien, Roland Thomson, J. D. Souther, Angeline Ball, Aubrey Morris, Gerrit Graham, Ben Stein, Keone Young, Athony R. Jones, Jodie Markell, Richard Beymer
Een vervolg op de charmante film ‘My Girl’ uit 1991 kon natuurlijk niet uitblijven. Helaas was Howard Zieff niet in staat de magie uit ‘My Girl’ te laten voortduren. Alleen al de titel getuigt van bar weinig creativiteit. Het coming of age drama ‘My Girl 2′ komt jammer genoeg toch een beetje over als het uitgemolken deel 2 concept: bijna allemaal dezelfde acteurs, die allemaal net wat te oud zijn geworden en het hele verhaal verplaatst zich naar een andere locatie (een soort ‘Babe’ turns into ‘Babe in the Big City’). Je mag de knuistjes bijna dichtknijpen dat Vada nog steeds door Anna Chlumsky gespeeld wordt en niet vervangen is door een ander onbekend meisje. De sfeer en charme uit ‘My Girl’ is gewoonweg niet terug te halen in ‘My Girl 2′. Anna Chlumsky is nu net wat te oud om nog schattig te zijn en uiteraard was het niet mogelijk de overleden Thomas J. (Macauley Culkin) uit deel 1 weer tot leven te wekken. Zijn afwezigheid laat in ‘My Girl 2′ toch een leegte achter.
In ‘My Girl 2′ gaat Vada Sultenfuss (Chlumsky) op zoek naar de identiteit van haar overleden moeder. Het enige aanknopingspunt wat ze heeft, is de naam van haar middelbare school in Los Angeles een paar kaarten en een papieren zak met een datum erop. Uiteraard is vader Sultenfuss (Dan Aykroyd) er faliekant tegen dat zijn nog maar 13 jarige dochter alleen op reis naar Californië gaat. Maar Vada zelf is van mening dat als zij bereid is haar oude kamer op te geven voor de baby, die vader en zijn vriendin (Jamie Lee Curtis) verwachten, ze ook klaar is voor een eigen appartement. Dus een reisje naar L.A. naar haar oom Phil (Richard Masur) moet er toch van af kunnen vindt ze.
Uiteraard wacht er in L.A. een Macauley Culkin vervanger in de vorm van de blonde Nick (Austin O’Brien), de zoon van de vriendin van oom Phil. Een leuke knul, maar het is gewoonweg geen Thomas J. Sennet. Min of meer gedwongen zwalken Vada en Nick samen door de stad op zoek naar oud klasgenoten van Vada’s moeder, in de hoop dat die hen ook maar iets kunnen vertellen. Ondertussen kibbelen de twee wat af, want de verschillen tussen jongens en meisjes zijn immers onoverkomelijk. ‘Why is it boys talk so much, when they have nothing to say? And girls have plenty to say, but no one will listen?’ Zoals je al verwacht groeien de twee pubers gedurende de film toch steeds meer naar elkaar toe.
Gelukkig heeft de film ook nog wel een enkele mooie scène. Één van die scènes in ‘My Girl 2′ is de oude filmopname van Vada’s moeder. Hierin zingt Angeline Ball, a cappella, het lied ‘Smile’ van Charley Chaplin.
In zijn geheel voelt ‘My Girl 2′ een beetje als een overbodige film die gemaakt is voor de pegels. Helaas voor Columbia Pictures was de opbrengst van de film slechts een slordige 17 miljoen dollar. De tagline van de film was: ‘There’s being a kid. There’s being an adult. And then there’s that year in between.’ Wellicht had er op de poster van ‘My Girl 2′ beter kunnen staan: There’s making a great movie. There’s making a terrible movie. And there’s that thing in between.
Phileau Mey