My Mom’s New Boyfriend (2008)

Regie: George Gallo | 95 minuten | komedie | Acteurs: Meg Ryan, Antonio Banderas, Colin Hanks, Selma Blair, Trevor Morgan, John Valdetero, Eli Danker, Tom Adams, Keith David, Enrico Colantoni, Marco St. John, Aki Avni, Mark Meade, Tarri Markell, Jeff Fried    

Het concept dat een zoon geconfronteerd wordt met de nieuwe vriend van zijn moeder en hem totaal niet kan uitstaan, zorgt bijna altijd voor hilariteit. ‘My Mom’s New Boyfriend’ leunt vooral op dit gegeven. Op een dag verlaat Henry het ouderlijk huis en Marty – dik en diep ongelukkig – wacht op het vliegveld tot haar zoon vertrekt. Nadat een voorbijganger een kwartje in haar kartonnen beker gooit, besluit Marty haar leven drastisch te veranderen.  Wanneer Henry drie jaar later terugkeert van zijn veldwerk voor de FBI, herkent hij zijn moeder nauwelijks terug. Henry wil Marty nu maar al te graag afschermen van mannen. Hij kan het maar moeilijk verkroppen dat zijn moeder flink geniet van haar nieuwe ‘ik’ door er flink op los te daten. Henry’s verloofde Emily probeert zijn beschermende houding wat in te dammen, maar slaagt daar niet echt in. Het hek is helemaal van de dam als Henry bij toeval ontdekt dat Marty’s nieuwe vlam Tommy naar alle waarschijnlijkheid een notoire dief is die met twee kompanen een beeld van Berini wil stelen.

Colin Hanks (‘King Kong’ en televisieserie “Roswell”) speelt de overbezorgde zoon Henry. De wijze waarop Hanks het bemoederen van Henry naar zijn moeder speelt, is meerdere malen flink over de top. De reacties van het personage zijn zo voorspelbaar en te stereotiep dat keiharde lachbuien zeldzaam zijn. De keren dat Henry en de piepjonge Eddie (Trevor Morgan) elkaar treffen, komt Hanks wel leuk uit de hoek en kun je meeleven met personage. Verder roepen Henry’s acties meer wrevel op en krijg je zoiets van: ‘word toch volwassen!’ Henry bekommert zich namelijk overmatig veel over zijn moeder doordat zijn pa haar in de steek liet.

Verloofde Emily (Selma Blair) – ook werkzaam bij de FBI – beschikt gelukkig over veel geduld en liefde voor Henry, want ze blijft maar rustig op hem inhameren dat zijn moeder ook volwassen is en behoeften kent. Een normale vrouw was waarschijnlijk allang bij hem weggelopen. Blair speelt een brave, gemoedelijke dame. Een typetje dat haar wel ligt, zo speelt ze een vrouw met deze zachtaardige eigenschappen in bijvoorbeeld ‘Legally Blonde’.

Meg Ryan is weer gecast als de lieve huisvrouw. Het is zonde dat de actrice zoveel kracht heeft verloren in haar gezicht door de cosmetische ingrepen. Je ziet weinig terug van de schoonheid van weleer. Toch speelt Ryan sterker dan filmzoon Hanks; de jolige levenslustige houding van Marty brengt ze overtuigend. En de actrice gaat al goed van start als dikkerd, de ellende straalt van haar gezicht af. De scène waarin je Marty in de massagestoel ziet zitten, doet je heel lichtelijk aan die welbekende scène in ‘When Harry Met Sally’ denken door de kreten van plezier die ze slaakt. Hoe Henry hierop reageert – met veel gêne – versterkt dit idee ook. Chemie tussen Meg Ryan en tegenspeler Antonio Banderas is aanwezig. Hoe de twee elkaar ontmoeten is vermakelijk. Origineel, je moet er maar op komen. De date naar een Libanees restaurant waar Marty, Henry en Emily door Tommy mee naar toe worden genomen, is nog komischer. Het blijkt allesbehalve alledaags. Daarbij weet Banderas door zijn intonatie het sarcasme grappig naar voren te brengen wanneer hij een ongelegen telefoontje krijgt tijdens de date. En Hanks heeft weer – een zeldzaam – humorvol moment wanneer je zijn gezichtsuitdrukking ziet als hij in de gang staat bij het toilet en er allerlei louche types voorbij lopen.  Het personage van Tommy is redelijk simpel en Banderas kon het waarschijnlijk op de automatische piloot spelen door zijn ervaring als de vertolker van slechteriken en personages met een dubbelleven. Want in deze rol zitten weinig nieuwe elementen; zo is het overdadige latino accent wederom present, schuwt Tommy het gevaar niet en kan Banderas weer een soort macho neerzetten. Ondanks dat Banderas weinig diepgang kan tonen met dit personage, weet hij wel de meeste lachers op zijn hand te krijgen. Gelijk vanaf het begin waar je met Tommy kennismaakt tijdens een inbraak in het Louvre, trekt Banderas de humor naar zich toe door het al -eerder vermelde – sarcastische ondertoontje in zijn stem waarmee hij de grappige dialogen uitspreekt én met zijn typerende ondeugende paar ogen.

Een bijrol die moet worden vermeld is die van acteur Enrico Colantoni. Het is op het randje van té flauw, maar de Italiaanse chefkok en ex-geliefde van Marty blijft hangen. Onmogelijk ook dat je hem over het hoofd ziet, hij komt op ’s nachts graag weer op de drempel voor Marty’s huis staan om zijn liefde voor haar te betuigen… Hoe? Dat moet je zelf zien.

Fans van Banderas zullen ‘My Mom’s New Boyfriend’ ieder geval waarderen, eveneens de aanhangers van actrice Ryan. Wie Colin Hanks geweldig vond in de serie ‘Roswell’, kan beter het tenenkrommende karakter van Henry mijden. ‘My Mom’s New Boyfriend’ is geen juweeltje waarin Hanks schittert. Die eer is voorbehouden aan de doorgewinterde acteurs Meg Ryan en Antonio Banderas. Dankzij hen is ‘My Mom’s New Boyfriend’ toch een aangename film geworden, ondanks de ietwat suffige en voorspelbare plot.

Ans Wijngaarden