Mystic Pizza (1988)
Regie: Donald Petrie | 104 minuten | drama, komedie, romantiek | Acteurs: Annabeth Gish, Julia Roberts, Lili Taylor, Vincent D’Onofrio, William R. Moses, Adam Storke, Conchata Ferrell, Joanna Merlin, Porscha Radcliffe, Arthur Walsh, John Fiore, Gene Amoroso, Sheila Ferrini, Janet Zarish, Louis Turenne, Matt Damon
De ster van Julia Roberts is met ‘Mystic Pizza’ geboren. De rol van de tikkie ordinaire Daisy was haar doorbraak en ze is het ook waard, want ze acteert gewoon leuk. Haar natuurlijke uitstraling spettert van het doek; niets meer aan doen. Ook een ander acteertalent maakt in deze film zijn entree. Een piepjonge Matt Damon komt even voorbij als het broertje van de rijkeluiszoon Charles. Pas op, knipper niet met je ogen, want dan mis je hem!
De film zet drie stereotype jonge vrouwen uiteen: de studiebol die altijd “het goede” doet, de wilde sexy meid en de grappige impulsieve jonge vrouw. Zo is er voor ieder wat wils en kan iedere vrouw zich identificeren met één van de typen. Hier wordt handig op ingespeeld, want alle drie de vrouwen maken juist een beslissing wat regelrecht tegen hun “type” ingaat. Hierdoor worden de drie hoofdpersonages menselijk en nog makkelijker in het hart van de kijker gesloten.
De casting van de rollen is goed gedaan. Buiten een stralende Julia Roberts als de wilde Daisy, is Annabeth Gish ook zeer overtuigend als moraalridder die stiekem toch wel erg nieuwsgierig is naar die getrouwde man…
Het is alleen zonde dat het verhaal zo ontzettend voorspelbaar is. Je kunt elke scène al mijlenver zien aankomen en je weet precies welke stappen de drie meisjes zullen zetten. Aan de ene kant hoort het bij het filmgenre, maar het ligt er te dik bovenop. Een beetje verrassing zou leuk zijn.
Daarbij komen sommige scènes geforceerd over. Het overdreven zoetsappige lachen met elkaar en de betekenisvolle blikken maken een ingestudeerde indruk en dat wekt irritatie op. Het effect van de Cosby-family: “O, wat hebben we het toch gezellig met z’n allen!” Dit ligt niet aan het spel van de acteurs, maar aan regisseur Donald Petrie. De romantische komedies van Petrie zijn leuk, maar hij slaat de plank altijd nèt mis. Hij kan het echte “feelgood” gevoel, dat gevoel van verliefd zijn op alles en iedereen na het zien van de film, niet bij de wortel pakken. Kortom, Petrie kan wel wat peper gebruiken.
Hoewel er meer negatieve dan positieve opmerkingen over de film zijn te maken, krijgt ‘Mystic Pizza’ toch drie sterren. Dit mede door het acteerwerk en de uitgewerkte personages. Daisy, Kat en Jojo loodsen je op een leuke en romantische manier door het voorspelbare verhaal heen. Nog een afsluitende waarschuwing voor de mannelijke kijkers onder ons: ‘Mystic Pizza’ is een echte chickflick! Als je daar al geen fan van bent, moet je wel erg gek op je vriendin of vrouw zijn om deze film uit te zitten.
Redactie Cinemagazine
Waardering: 3
Bioscooprelease: 13 oktober 1989