Naruto Shippuden: De Erfgenamen van de Wil van het Vuur – Gekijô-ban Naruto Shippûden: Hi no ishi wo tsugu mono (2009)

Regie: Masahiko Murata | 95 minuten | actie, animatie | Originele stemmencast: Chie Nakamura, Junko Takeuchi, Satoshi Hino, Kazuhiko Inoue, Kentarou Itou, Kouichi Toochika, Kousuke Toriumi, Nana Mizuki, Ryoka Yuzuki, Shinji Kawada, Showtaro Morikubo, Yoichi Masukawa, Yukari Tamura

In de derde Naruto Shippudenfilm wordt alles uit de kast gehaald om de kijker een spektakel van jewelste voor te schotelen. Niet eerder kwamen zo veel verschillende karakters tegelijk in actie. Er moest ook wel iets gebeuren, want de eerdere twee films, ‘Een duistere voorspelling’ en ‘Banden’ vielen nogal tegen. Maar de stijgende lijn wordt in ‘De erfgenamen van de wil van het vuur’ gelukkig doorgezet, wat de beste Naruto Shippudenfilm tot nu toe oplevert.

De ninja Hiruko ontvoert ninja’s met erftechnieken om voor zichzelf het ultieme lichaam te kweken en de beschuldigende vingers wijzen al snel naar het dorp Konoha, waar Hiruko immers is opgegroeid. Bij een eerste poging om de schuilplaats van Hiruko te bereiken, raken Naruto en Sai gewond in een gevecht. Geheel tegen zijn zin moet Naruto rust nemen in het ziekenhuis, terwijl het hele dorp gemobiliseerd wordt in wat wel eens kon uitmonden in de Vierde Grote Ninjaoorlog. Maar Naruto zou Naruto niet zijn, als hij niet tegen alle adviezen en bevelen in toch op pad gaat.

Als hij vervolgens ziet dat zijn sensei Kakashi wezenloos het dorp verlaat, wil Naruto hem tegenhouden. Kakashi heeft Rock Lee echter opdracht gegeven de onstuimige ninja tegen te houden. Om het dorp te redden wil Kakashi, die de houder is van de vijfde en laatste erftechniek, zich laten ontvoeren om zo dicht bij Hiruko te komen. Opkomen voor zijn vrienden is voor Naruto echter belangrijker dan bevelen opvolgen en hij zet alles op alles om Kakashi toch tegen te houden. Achtervolgd door zijn colleganinja’s, die het als hun taak zien Naruto tegen te houden en Kakashi zichzelf te laten opofferen.

Hiermee kent het verhaal meteen al meer diepgang dan de eerste twee pogingen in de ‘Naruto Shippuden’ filmreeks. Morele dilemma’s voeren de boventoon en daarin komt Naruto’s karakter het beste tot in uiting. Het verhaal blijft dicht bij de vriendschappen en de loyaliteit van de ninja’s uit Konoha onderling, met een interessante rol voor dame Tsunade, die de moeilijke beslissing moet maken om Kakashi zichzelf te laten opofferen voor de veiligheid en het voortbestaan van het dorp. Ook aardig is om te zien hoe de relatie tussen Naruto en Sakura wordt uitgewerkt.

Het aangrijpendste verhaal, de (voor de verandering) uitstekende graphics en de hele rits aan interessante karakters, maken dit tot een vrij sterke film. Wel geldt nog steeds het manco uit deze serie dat voor nieuwkomers te weinig (namelijk: geen) achtergrondinformatie wordt geboden. Enige kennis van het Naruto-universum blijft dus een vereiste. Een tweede puntje van kritiek is dat er wel erg weinig rekening wordt gehouden met de hoeveelheid chakra die Naruto kan gebruiken. Het regent letterlijk schaduwklonen, terwijl hij zich onvermoeibaar een baan vecht naar Hiruko. Als je dat voor het gemak over het hoofd ziet, hou je echter een flinke aanrader over.

Wouter de Boer