Naufragio (1978)

Regie: Jaime Humberto Hermosilo | 101 minuten | drama | Acteurs: Ana Ofelia Murguía, María Rojo, José Alonso, Carlos Castañón, Farnesio de Bernal, Max Kerlow, Margarita Isabel, Manuel Ojeda, Ernesto Banuelos, María Barber, María Guadelupe Delgado, Miguel Ángel Ferriz, Ricardo Frite, Roberto Gerhard, Guillermo Gil, Cecilia Leger, Alma Levy, Evangelina Martínez, Laura Martínez, Ludmila Martínez, Sergio Medina, Martha Navarro, Mario Oropeza, Armando Pacheco, Ibet Reyna, Magnolia Rivas, Emma Roldán, Blanca Torres, Isabel Torres, Jorge Weimer, Patricia Zepeda

De gehele film draait om twee verschillende obsessies. Die van Amperito voor haar zoon en de obsessie van Leatitia voor het ideaalbeeld van een man zoals zij dat in haar hoofd heeft gecreëerd. De moeder klampt iedereen aan met oude foto’s van haar zoon en mist hierdoor de aansluiting met haar eigen leven. Ook Leatitia vlucht in de obsessie voor Miguel Angel voor haar eigen leven. Zij wijst het huwelijksaanzoek van haar vriend af en wacht alleen nog maar op de terugkeer van een man die ze nog nooit heeft gezien. Obsessies zijn per definitie zelfdestructief en beide vrouwen ondervinden dit dan ook op hun eigen manier.

Visueel benadrukt Hermosilo deze vlucht van de werkelijkheid met gestaar uit ramen, posters van Lufthansa, New York en Amsterdam en de eindeloze zucht naar andere werelddelen. Mooi zet hij de toon in de openingsscène waar het geluid van een kolkende zee gemonteerd is onder een helikopter gezicht van de stad. Flatgebouwen rijzen op als statige rotsen in de branding en de mierenhoop van krioelende mensen en racende auto’s verbeelden de vissen in de zee. De onheilspellende toon is gezet en duidelijk is al dat niemand ontkomt aan de kracht van de zee. Later zal blijken dat deze kracht op meerdere manieren gebruikt kan worden. Leatitia en Amparito worden erdoor verzwolgen, terwijl Michel Angelo juist zijn leven heeft hervonden in de onrustige wateren van de wereld.

De werkelijkheid is uiteindelijk zoals je hem zelf ziet, zoals je hem zelf aankleedt. Beide vrouwen kiezen ervoor een roze bril op te houden en zich af te schermen van de rauwheid van de wereld waar zij in leven. Amparito gaat hieraan letterlijk onderdoor en ook Leatitia’s lot is niet veel beter als ze verkracht wordt door een vriend van Michel Angelo en vervolgens alleen achterblijft.

Janneke Robers