Niks vreemds aan (2021)

Recensie Niks vreemds aan CinemagazineRegie: Andrejs Ekis | 87 minuten | komedie, romantiek | Acteurs: Ilse Warringa, Tina de Bruin, Peggy Vrijens, Frederik Brom, Loek Peters, Juvat Westendorp

De Letse filmmaker Andrejs Ekis scoorde in 2016 in eigen land een dikke hit met zijn romantische komedie ‘Swingers’, een ensemblefilm waarin enkele stellen zich wagen aan het fenomeen ‘swingen’. Zoiets zou in andere Europese landen toch ook moeten aanslaan, moet Ekis hebben gedacht, want niet lang na de Letse versie verschenen er ook Estse, Oekraïense, Noorse en Poolse versies en de Russische verfilming is in de maak. Ekis regisseert alle films zelf, veelal op de oorspronkelijke opnamelocatie in Letland, maar zoekt wel samenwerking met lokale scenarioschrijvers. In Nederland is het genre van de romantische komedie al jaren populair – ook al zijn de films van wisselend niveau – en dus zal Ekis ook in ons land een interessante afzetmarkt voor zijn swingerskomedie. Hij ging een samenwerking aan met Nienke Römer, die het scenario bewerkte en er een Nederlands sausje overheen goot. Römer schreef eerder scenario’s voor films als ‘Hartenstrijd’ (2016) en ‘Oh Baby’ (2017) en de tv-serie ‘Soof: Een nieuw begin’. Voor ‘Niks vreemds aan’, de Nederlandse remake van ‘Swingers’, werd onder anderen Römers echtgenoot Frederik Brom gestrikt voor een van de hoofdrollen.

Suus (Ilse Warringa) komt duidelijk wat tekort thuis, want op haar werk – ze heeft een brave kantoorbaan bij de gemeente – kijkt ze stiekem naar porno. Haar man Mats (Loek Peters), met wie ze uitgerekend vandaag exact 18 jaar getrouwd is, schreef twintig jaar geleden een bestseller maar worstelt sindsdien met zijn inspiratie. Hij is zo bezig met zijn werk, dat hij Suus een beetje verwaarloost. Ze houden absoluut van elkaar, maar de fut is helemaal uit. En op seksueel vlak gebeurt er al helemaal niks meer tussen de twee. Suus heeft een spannend lingeriesetje gekocht om de boel een beetje op te warmen, maar Mats is de trouwdag glad vergeten en frommelt vlug een tegoedbon voor 18 keer stofzuigen in elkaar. In een wanhopige poging wat meer spanning in haar (seks)leven te krijgen, meldt Suus hen aan bij een swingersapp. Niet dat Mats daarop zit te wachten, maar hij zal er echt aan moeten geloven. Xander (Frederik Brom) en Daniëlle (Peggy Vrijens) vormen het stel dat bij hen op bezoek komt, diezelfde avond nog. Op het eerste gezicht hebben zij het een stuk beter voor elkaar. Xander bulkt van het zelfvertrouwen (of doet hij toch een beetje alsof?) en is erg in zijn nopjes met zichzelf en met zijn knappe vriendin. Ze zijn geslaagd in hun werk, maar vooral Xander mist een beetje spanning – een behoefte die gevoed wordt door een vriend die hem telkens uit de tent lokt. Daniëlle zou eigenlijk wel een kind willen; misschien als ze Xander een lol doet en meegaat naar de swingersavond, dat ze hem daarna eindelijk zover krijgt…?

Terwijl de twee stellen elkaar op ongemakkelijke wijze leren kennen, gebeurt er een verdieping lager iets wonderlijks. De muizige alleenstaande veertiger Lot (Tina de Bruin) zit net in haar huispak aan een kopje thee wanneer ze een naakte man aantreft op haar balkon. Deze Illias (Juvat Westendorp) blijkt bij de buurvrouw te zijn langs geweest en haar als gigolo zijn diensten te hebben bewezen, totdat haar zoon (Maurits Delchot) hem de deur uit joeg. Lot dreigt eerst de politie te bellen, maar omdat Ilias geen kwaaie blijkt te zijn en hij geen kant op kan omdat zijn belager aan de andere kant van de deur op hem wacht, biedt ze hem een kopje thee aan (én een schort). Hoewel hun levens mijlenver uit elkaar lijken te liggen, blijken Lot en Illias veel te kunnen leren van elkaar.

De acteurs in ‘Niks vreemds aan’ doen hun stinkende best om er wat van te maken, maar kunnen niet voorkomen dat deze film gemakkelijk, rommelig en goedkoop oogt. Regisseur Ekis gebruikte naar het aanziet de decors en sets die hij voor zijn Letse versie ook gebruikte en voegt er voor de vorm enkele luchtshots aan toe van Amsterdam, maar daar trapt de Nederlandse filmkijker natuurlijk niet in. Er had best meer tijd, geld en energie in gestoken kunnen (moeten) worden om er echt een Nederlandse film van te maken. Daarnaast is ‘Niks vreemds aan’ ook niet zo ondeugend als de film pretendeert te zijn: voor Nederlandse begrippen blijft het allemaal vrij braafjes en doen de als ‘sexy’ bedoelde grappen soms kluchtig aan. De chemie tussen de acteurs laat eveneens te wensen over. De leukste match blijkt die tussen Lot en Illias te zijn, de twee tegenpolen die elkaar bij louter toeval tegenkomen en die – in tegenstelling tot de andere koppels – in al hun ongemak toch dicht bij zichzelf blijven. Het zijn ook de enige twee personages die tevreden zijn met hun leven, ook al is het allemaal niet perfect en ‘volgens het ideale plaatje’. Die boodschap van acceptatie – het is oké als je happy bent in je eentje – past meer bij onze huidige tijd dan de wat oubollige, quasi-ondeugende uitspattingen van de andere personages. Misschien werkt dat in bepaalde Oost-Europese landen nog wel anno 2021, maar in Nederland tappen we tegenwoordig toch echt uit een ander vaatje.

Patricia Smagge

Waardering: 2

Bioscooprelease: 19 augustus 2021
PVOD-release: 29 augustus 2021 (Pathé Thuis)
DVD-release: 24 december 2021