Nina (2018)

Regie: Olga Chajdas | 130 minuten | drama, romantiek | Acteurs: Julia Kijowska, Eliza Rycembel, Andrzej Konopka, Maria Peszek, Katarzyna Gniewkowska, Tatiana Pauhofová

Het is een plot met een lange filmhistorie. We kenden hem al van ‘Een vrouw als Eva’ (1979), ‘When Night is Falling’ (1995) en kort geleden nog van ‘Carol’ (2015). Een getrouwde vrouw ontmoet een leuke jonge meid en komt er zo achter dat ze eigenlijk iemand van de eigen sekse prefereert. Die ontdekking brengt lastige vragen met zich mee en nog lastiger keuzes.

Enter het Poolse drama ‘Nina’. Het titelpersonage is een lerares Frans die dreigt vast te lopen in een kinderloos huwelijk. Om dat laatste op te lossen zoeken Nina en haar echtgenoot een draagmoeder, eentje die dan wel op Nina moet lijken. Dan komt de jonge Magda langs, een naturelle schoonheid met een volledig androgyn karakter. Al vanaf de eerste minuut is er chemie tussen de vrouwen, maar kan Nina de druk van echtgenoot, familie en werkgever aan?

‘Nina’ is het langspeeldebuut van de Poolse regisseuse Olga Chajdas. De film kent een afwisseling van warm intieme scènes en kille scènes in de buitenlucht. De intieme scènes zijn gedompeld in vijftig tinten rood, de kleur van liefde en passie. In de buitenscènes zien we Warschau zoals we ons die stad voorstelden tijdens de koude oorlog. Kil, grijs, afgebladderd, met mensen die elkaar liever uit de weg gaan dan ontmoeten. Tegelijk oerlelijk en op een vreemde manier aantrekkelijk.

Ook qua acteren zit het goed. De jonge Eliza Rycembel zet een fraaie rol neer als tomboy Magda. Tegelijk ruig en kwetsbaar. Aantrekkelijk, maar op de meest ongeïnteresseerde manier denkbaar. Ook Julia Kijowska en Andrzej Konopka zijn overtuigend als het uitgebluste echtpaar Nina en Wojtek.

Maar dan het verhaal. Er is niets in ‘Nina’ dat niet al eerder is verteld in al die beroemde voorgangers. Van de veelzeggende eerste ontmoeting, tot de allereerste kus, tot de niet-begrijpende echtgenoot, tot de euforie, tot de eerste barstjes, tot de opwindende nieuwe ervaring van een lesbische dansgelegenheid, tot de eerste echtscheidingsgesprekken. En wat moeten we met het even kleffe als onvermijdelijke einde?

Voor wie dit verder geen probleem is (of nog nooit een van die voorgangers heeft gezien) is ‘Nina’ een aangenaam sfeervol drama. Met een van de droevigste seksscènes ooit en met het langverwachte antwoord op de vraag hoe het is om in de baarmoeder een smartphone bij de hand te hebben. Aardig langspeeldebuut, grote belofte voor de toekomst.

Henny Wouters

Waardering: 3

Bioscooprelease: 16 augustus 2018