Ninjababy (2021)

Regie: Yngvild Sve Flikke | 103 minuten | komedie, drama | Acteurs: Kristine Kujath Thorp, Arthur Berning, Nader Khademi, Tora Christine Dietrichson, Silya Nymoen, Evelyn Rasmussen Osazuwa, Trine Wiggen, Morten Svartveit, Janne Heltberg, Kjærsti Odden Skjeldal, Marit Røste, Kristian Mehlum Lie, Mathias Kolstad Eriksen, Johan Sigmundstad, Ingar Steen, Espen Leite, Thorbjørn Hesland, Anita Gulliksen, Bella Sjöholm, Frida Øystese Haave, Olivia Voldheim Hernæss

De vrijpostige twintiger Rahel leeft zo beetje tussen haar tekentafel en bed. De laatste tijd heeft ze last van ochtendmisselijkheid en ongewone vreetbuien. Waar bij huisgenote Ingrid alarmbellen afgaan, wil het nog niet echt doordringen tot Rahel, ze blijkt zwanger. Dit komt haar allesbehalve uit. Dan daagt het Rahel: was het niet die heerlijke seks met de jongen die naar boter rook, Mo of zoiets? Als een droogkomisch relaas over een vrijmoedige jonge vrouw schiet het Scandinavische ‘Ninjababy’ uit de startblokken en racet als een unieke brokkenpiloot naar een impactvol einde.

Het leven kan soms een buitengewoon zooitje zijn, van de ene op de andere dag onverwacht complex. De zelfzuchtige Rahel lijkt bovendien weinig geschikt voor het ouderschap, want ze heeft al moeite genoeg om voor zichzelf te zorgen. Echter, ondanks dat Rahel zich als een trut van kleuterachtige proporties kan gedragen, een verloren gewaand Scandinavisch nichtje van Harry Block uit “Deconstructing Harry” (Woody Allen, 1997), weet de film sympathie te wekken voor haar en de situatie waarin ze verkeert, een beslissing voor de rest van twee levens.

De filmmakers hebben de animatie prachtig vervlochten met de film. Zo komt Rahels ongeboren kindje, ninjababy, tot leven in een minimalistische en schetsmatige stijl wat in een schertsend contrast staat met de verder realistische beelden. De geanimeerde baby is een naargeestige variant op de pratende baby’s in ‘Look Who’s Talking’ (Amy Heckerling, 1989). Ninjababy surft mee op de stormachtige gemoedstoestand van Rahel tijdens haar zwangerschap en de film laat gedurfd in het midden of die storm voornamelijk resulteert uit zwangerschapshormonen of haar persoonlijke achtergrond. Een precaire balans.

Evenals ‘The Playlist’ (Antico, 2021) gaat ‘Ninjababy’ ook over een vrouw die liever tekent dan ademt en heeft zijn wortels in de autobiografische stripromans. Op gegeven moment belanden Rahel en Mo in een boekenwinkel waar ze hem met volle overgave vertelt over ‘Blankets’ van de Amerikaanse striptekenaar Craig Thompson. Deze striproman vertelt over hoe een jongeman (de auteur) zich ontworstelt aan een verstikkende jeugd in een diepreligieuze gemeenschap en over zijn eerste liefde. Hier staan eens geen wezens met superkrachten die bijna nooit tegenwind voelen, centraal, maar de verbeelding van alledaagse problematiek en de verborgen schoonheid in mislukking en sociale onbenulligheden.

Hoewel ‘Ninjababy’ op knappe wijze het melodrama weet te vermijden, net als het hoofdpersonage wapent de film zich namelijk met scherpe en sardonische humor, windt het geen doekjes om hoe zwaar dit moment in Rahels leven is. Niet zozeer de soepele animatie en opzwepende humor stelen dan ook de show, maar eerder het idee dat twijfel over grote keuzes een transformerend onderdeel is in het leven. En daarin wil het vaker verrassen dan ons lief is. Het bitterzoete ‘Ninjababy’ is dan ook niet prekerig over ongewenste zwangerschap, maar vooral uitdagend in zijn verbeelding, vermijdt het simplisme en is het op een haar na louterend.

Roy van Landschoot

Waardering: 4

Bioscooprelease: 21 april 2022
DVD-release: 30 november 2022