No Reason (2010)
Regie: Olaf Ittenbach | 74 minuten | actie, horror | Acteurs: Irene Holzfurtner, Matthias Engel, Alexander Gamnitzer, Andreas Pape, Annika Strauss, Ralph Willmann, Markus Hettich, Timothy Balme, Thomas Reitmair, Vlasto Peyitch, Hildegard Kocian, Dominik Bühler, Josephin-Marie Kriehmigen, Felix Decker, Karen Breece
Zelden was de titel van een film zo treffend als in het geval van ‘No Reason’. Helaas voor splatter-regisseur Olaf Ittenbach geldt dat vooral in negatieve zin. Hoewel de film zijn doel bereikt heb je namelijk helemaal geen reden om ernaar te kijken.
In ‘No Reason’ probeert de Duitse perverseling ons te confronteren met een hoofdpersoon dat inderdaad voor geen enkele reden in een bloedbad verstrekt raakt. De onschuldige Jennifer wordt vanuit het niets wakker in een ‘Saw’ achtige setting, waarbij zij via een videoscherm beelden te zien krijgt van enkele bekenden die op brute wijze worden vermoord door een vreemde kerel in een –jawel- octopus masker. In een kwestie van minuten wordt het leven van de brave huisvrouw hierdoor compleet op z’n kop gezet.
Wie echter verwacht hier met de zoveelste ‘Saw’-kloon te maken te hebben komt bedrogen uit, want zodra Jennifer over de eerst schok heen is verplaatst het verhaal zich naar een compleet andere setting. De videoruimte van het begin blijkt slechts een opwarmertje voor het verdere martelproces en de rest van de film speelt zich af in een schemerige droomwereld, waarin Jennifer wordt geconfronteerd met de fouten uit haar leven. En voor wie een bijzondere interesse in tentakels heeft: ja, de octopus-man keert daarin steeds terug. Hij functioneert als een soort stem van God, die Jennifer door deze wereld heen leidt.
Natuurlijk schuilt hierin een interessant psychologisch gegeven, want wat doet het met een mens wanneer je buiten je schuld om en tegen alle verwachting in ineens betrokken raakt bij geweld? En hoe reageer je erop als je leven niet blijkt te zijn wat je al die jaren dacht? Hier had een diep rakende uitwerking in kunnen zitten en Ittenbach waagt zich ook zeker aan de psyche van zijn hoofdpersoon, maar helaas is hij vooral geïnteresseerd in zijn speciale effecten. De regisseur maakt immers al ruim vijftien jaar naam met bloeddorstige splatter-films en ‘No Reason’ vormt hierop geen uitzondering, psychologische onderbouwing of niet. Het is dan ook geen verrassing dat wanneer hij zich inderdaad de vraag gaat stellen hoe het kan dat Jennifer hierbij betrokken is geraakt, hij uitwijkt naar de gemakkelijke weg en de gehele film laat plaatsvinden in een droom. Dat levert een prachtig excuus op om de meest vreemde en gewelddadige scènes voorbij te laten komen, maar erg bevredigende antwoorden levert het niet op.
Inventief zijn ze zeker, die special-effects en wie een zwak heeft voor liters met nepbloed en creatieve manieren om het te gebruiken zal wellicht nog iets van zijn gading vinden in ‘No Reason’. Wie iets meer inhoud zoekt zal echter vooral ongeduldig worden van de film. Er zit wel degelijk een twist in het verhaal en de zaken liggen niet zo zwart-wit als hierboven wellicht wordt gesuggereerd, maar erg verrassend is het allemaal niet. Sterker nog, als dan eindelijk het verlossende woord komt en we ontdekken waarom Jennifer precies hierbij betrokken is geraakt roept dat vooral teleurstelling op, want het is anderhalf uur wachten op een antwoord dat haastig in elkaar geflanst lijkt om de splatter-scènes van eenheid te voorzien. Leuk voor de ‘gorehounds’ dus, maar nutteloos voor de rest.
Sander Colin
‘No Reason’ verschijnt maandag 7 mei 2012 op DVD.