Nothing to Declare (2018)

Recensie Nothing to Declare CinemagazineRegie: Hetty de Kruijf | 20 minuten | korte film, drama | Acteurs: Rama Taher, Khales Warrak, Yazan Al-Hakim

Drie Syrische vluchtelingen proberen in het ruim van een containervrachtwagen Europa te bereiken. De drie, twee mannen en een vrouw, dromen van een beter bestaan, ver weg van hun traumatische ervaringen met oorlog en verderf. Tegelijkertijd heerst er de angst dat hun begeerde land van bestemming hen niet zal opnemen. Hun emoties kunnen tijdens de gevoelsmatig oneindige reis geen kant op. De vrijheid lonkt. Maar voordat het zover is, zitten ze als ratten opgesloten. Toch proberen ze er het beste van te maken.

De korte film ‘Nothing to Declare’ (Hetty de Kruijf) toont de reis van begin tot eind. Van hun eerste ontmoeting in het vrachtwagenruim tot aan de bewogen ontknoping op de plek van aankomst. Daartussen het lange wachten. Elkaar beter leren kennen, praten over voetbal en zingen over het achtergelaten thuisland. Plannen maken voor de toekomst, dat vooral. Maar ook de constante beklemming dat ze ontdekt zullen worden. Of dat hun eten en drinken op zal raken. Dat hun hele reis, met alle risico’s van dien, tevergeefs blijkt te zijn. Angsten die werkelijkheid dreigen te worden als vanuit het niets de truck stopt met rijden.

De ontwikkelingen worden door middel van lange fades aan elkaar geweven. Het tijdsverloop wordt daardoor op een slimme manier voelbaar gemaakt. Doordat de camera daarbij het ruim nooit verlaat, is de toeschouwer als vanzelf deelgenoot van het lange wachten. De korte, fragmentarische scènes in het intrigerende ‘Nothing to Declare’ ogen misschien simpel, maar zijn uitermate effectief. Het verhaal, gebaseerd op de belevenissen van de drie acteurs, gaat in de kern over leven en dood. Wat aanvankelijk nog enigszins belegen begint, blijft door die benauwdheid nog lang naspoken. Voor een film van pakweg twintig minuten is dat absoluut een knappe prestatie.

Wouter Los

Waardering: 4