Nuda per Satana – Nude for Satan (1974)

Regie: Luigi Batzella | 90 minuten | horror | Acteurs: Rita Caldana, James Harris, Renato Lupi, Iolanda Mascitti, Luigi Antonio Guerra, Barbara Lay, Augusto Boscardini, Alfredo Pasti, Stelio Candelli

Italië behoort zonder meer tot de hofleveranciers van films die onder de noemers gotische horror, trash of pulp geschaard kunnen worden. Zoals de titel van dit werk en de ondertitel ’the very best in badbad taste’ al doen vermoeden, kan ‘Nuda per Satana’ ook tot deze categorie gerekend worden. Deze obscure productie van Luigi Batzella is namelijk pulp in zijn meest pure vorm.

Stijve, houterige en pijnlijk lachwekkende dialogen, tenenkrommend slecht acteerwerk van vrijwel alle acteurs, goedkope effecten, de afwezigheid van doordachte verhaallijnen of iets dat daar zelfs in de verste verte op lijkt en – niet zo verwonderlijk gezien de titel van de film – behoorlijk wat naaktscènes met een sterk erotische lading, het zijn allemaal zaken die in deze film veelvuldig teruggekomen. ‘Nuda per Satana’ is ook zeker geen echte horrorfilm, maar eerder een erotisch getint, surrealistisch rariteitenkabinet verpakt in een flinterdun en op horror georiënteerd verhaal. De plot is echter dermate vaag en onduidelijk dat nooit duidelijk wordt waar de film nu eigenlijk heen wil, een euvel dat nog verder versterkt wordt door de talrijke maar nietszeggende pseudofilosofische quotes waarmee de film doorspekt is. Bepaalde delen van deze film werken dan ook eerder op de lachspieren dan op de zenuwen. Met name de scène waarin de vrouwelijke protagonist van het stuk aangevallen wordt door een grote spin die gefabriceerd lijkt te zijn door een stel kleuters tijdens de wekelijkse knutselles, is hier een even fraai als knullig voorbeeld van.

Ook de muziek die dit bizarre broddelwerkje moet opluisteren, klinkt goedkoop en fantasieloos. Qua belichting en camerawerk is het incidenteel nog wel aardig wat geboden wordt, maar over het algemeen is ‘Nuda per Satana’ een uiterst matige pulpfilm die waarschijnlijk alleen binnen een zeer beperkte kring van liefhebbers gretig aftrek zal vinden. Het bekijken van deze film is alleen de moeite waard als je echt helemaal niets te doen hebt of zin hebt om je anderhalf uur lang te bescheuren over een stevige portie cinematografisch prutswerk.

Frank Heinen